© VRT
Dieter Coppens, Lynn Van Royen, Stef Bos, Frances Lefebure, Rani De Coninck en Tijs Vanneste: alle zes worden ze ondergedompeld in deze bijzondere ervaring.
De gasten verblijven in een onbekend niemandsland, ver weg van de bewoonde wereld en ook afgezonderd van de virtuele wereld. In een huisje zonder klok en zonder overprikkeling van de smartphone gaan de zintuigen op scherp. Los van alles… voelen ze zich weer deel van de natuur. A part of nature en niet apart from nature (naar Marc Bekoff).
Door de bomen verdwijnt de bekende Vlaming en komt de gewone mens tevoorschijn.
Door de bomen: vanaf 15 april elke maandag om 20.40 uur te zien op VRT 1 en VRT MAX.
Door de bomen is een productie van Alverman en De chinezen voor VRT 1.
© VRT
Van bomen en bos, van deel en geheel…
Na de eerste onwennigheid triggert de stilte van de natuur vanzelf gedachten en gevoelens. Door los te komen van de waan van de dag groeit de gast mee met het bos, de bomen en de tijd. In de traagheid ervaren zij hoe het hele leven plots voorbij kan komen. Van geboorte tot kinderjaren tot de liefde tot de dood. In de trage groei van de natuur verschijnt het echte leven.
"Om onze aandacht te verleggen vertrekt dit programma doelbewust vanuit niets. Zonder plan en zonder afleiding van de ander is er niets of niemand om zich achter weg te steken. Geen reisgenoot of programma-host. Er is alleen het bos. De gast voelt dat er echt geen voorbedacht scenario is, en dus moet hij of zij zelf op zoek. In zichzelf ook, naar wat hij kan of wil delen. In de intieme geborgenheid van de omgeving worden de gasten het gewoon om luidop te denken. Zo gaan ze in gesprek met zichzelf, bevragen ze zichzelf."
De ene mens vult de leegte helemaal anders in dan de andere, en dat is de bedoeling. Het lege vaasje op tafel kan de ene gast aanzetten om wilde bloemen te plukken, de ander zal het niet eens zien staan omdat hij liever wat op een gitaar tokkelt. Vanuit hun invulling leren we de gasten in al hun eigenheid kennen.
“Na twee dagen ben je al gewoon tegen je eten aan het praten…”
“Zijn we eigenlijk ooit echt helemaal alleen?”
© VRT
© VRT
De gasten
Dieter Coppens, Lynn Van Royen, Stef Bos, Frances Lefebure, Rani De Coninck en Tijs Vanneste: ze zijn het allemaal gewend om op een podium te staan of voor een publiek te spreken, dansen, zingen of spelen. Ze zijn ermee vertrouwd om zich in het openbaar te uiten en door veel mensen bekeken te worden. Maar te midden van de natuur staan deze publieksspelers er nu openlijk helemaal alleen voor.
“Bomen zien, water voelen en de rest… weg.”
Het zijn stuk voor stuk goede vertellers, maar eigenlijk begint het verhaal pas echt wanneer ze zijn uitverteld. Wanneer de stilte valt en hen overvalt. Helemaal alleen met zichzelf komen de (echte) gedachten naar boven.
“Amai, dit wekt heel veel weerstand op…”
© VRT
Motivatie van de makers
Door de bomen is een verhaal over verbinden met de eigen natuur. Met de omgeving als uitnodiging om de leegte in te vullen. Onder invloed van de smartphone zijn alle media de voorbije vijftien jaar enorm veranderd. Altijd en overal geconnecteerd met ons kleine scherm, dat alle aandacht opslorpt. Maar hoeveel aandacht kunnen we nog schenken? Aan elkaar, aan de natuur, aan de kleine dingen des levens …? In deze aandachtseconomie worden we elke seconde met clickbait bestookt en met verse brokken bits and bytes gevoederd.
Door de bomen komen de gasten los van de verlokkingen van de virtuele wereld en zo kunnen ze hun focus weer naar het dagelijkse leven verleggen, naar wat klein en onbelangrijk lijkt. Naar niets dus.
Door lang genoeg naar niets te blijven kijken, verandert hun gevoel en ontstaat er iets. Zonder alle verlokkingen keert de smaak voor kleine onbelangrijke dingen zachtjes terug. Voor de vlinder, de slak of de wonderlijke zonnestraal die doorheen de bomen priemt. Wie de aandacht kan verleggen, maakt het ogenschijnlijke detail weer belangrijker dan de kick. Door weer oog te hebben voor niets, beleven de gasten het echte leven.
Het kan dus ook bevrijdend zijn om misbaar te zijn…”
© VRT