70 jaar geleden brandde Dresden

In februari 1945 liep de Tweede Wereldoorlog naar zijn einde. Vanuit het westen rukten de geallieerden naar de Rijn, in het oosten troepten Sovjetlegers samen rond de Duitse hoofdstad Berlijn.

De geallieerde luchtmacht had zo goed als de gehele controle over het Duitse luchtruim en de meeste grote Duitse steden hadden al te maken gehad met grootscheepse tapijtbombardementen. Dresden niet. De stad had weinig militaire of strategische waarde en ook weinig oorlogsindustrie.

Wel gold het "Firenze aan de Elbe" als Duitslands mooiste cultuurstad als hoofdstad van het staatje Saksen. Wellicht speelde dat mee bij de beslissing tot de verwoestende aanval. Die moest het moreel van de Duitse bevolking breken en het einde van de oorlog bespoedigen. Dat daarbij tienduizenden burgers opgeofferd zouden worden, bleek niet echt mee te spelen.

In de nacht van 13 op 14 februari 1945 bestookten golven van meer dan 800 Britse vliegtuigen Dresden. Tegen de ochtend waren meer dan 1.400 ton bommen en 1.100 ton brandbommen afgeworpen boven de stad. De volgende nacht was er een nieuw bombardement, dit keer door 300 Amerikaanse bommenwerpers.

Het effect was verschrikkelijk. Naast de ontploffingen raasde ook een enorme en alles verwoestende vuurstorm doorheen het centrum van Dresden. Door de grote hitte ontstond een vacuüm aan lucht en werden mensen de lucht in geblazen. De meeste doden en gewonden vielen door verwoeste longen, niet door de explosies zelf.

Volgens de nazi-propaganda zijn er in Dresden 200.000 mensen gedood. Een onafhankelijk onderzoek stelde dat aantal in 2008 bij tot 25.000. In dat aantal zitten echter niet de meer dan honderdduizend zwaargewonden en verminkte mensen, onder hen veel vrouwen en kinderen die niets met het nazi-regime te maken hadden.

Het bombardement was dan ook een oorlogsmisdaad, maar dan wel één zonder vervolging of bestraffing. Het bombardement van Dresden had overigens geen enkel effect op het verloop van de oorlog.

Dat het nu net Duitsland was dat massale luchtbombardementen gebruikt had om de strijdlust van de vijand te breken, doet niets af aan het feit dat de aanval op Dresden een oorlogsmisdaad was.

In 1939 en 1940 had de Luftwaffe met massale bombardementen op de Poolse hoofdstad Warschau en de Nederlandse havenstad Rotterdam de tegenstander op de knieën gekregen. Dat lukte echter niet tijdens de daarop volgende "Battle of Britain", waar de Luftwaffe grote verliezen leed. In de Britse steden stierven toen 28.000 mensen.

Dat leidde er wel toe dat de geallieerden zich weinig of niet stoorden aan de massale bombardementen van Duitse steden later in de oorlog.

In het Verre Oosten waren de aanvallen op Japan zelfs nog meer verwoestend. De atoombommen op Hiroshima en Nagasaki doodden meer dan 130.000 burgers. Begin 1945 zou een massaal luchtbombardement op Tokio zelfs een vuurstorm creëren waarin 100.000 Japanse burgers stierven. Dat was de meest dodelijke aanval van de Tweede Wereldoorlog.