"Partij voor de Poëzie" heeft 1 programmapunt: "Meer poëzie. Overal. Altijd"
50 jaar na de artistieke bezetting van het Paleis voor Schone Kunsten in mei 1968 komt de "Partij voor de Poëzie" met een eerste collectief gedicht, geschreven door een groep dichters die anoniem willen blijven. De "partij" heeft geen politieke ambitie.
In het holst van de nacht zijn nabij Bozar reusachtige affiches verschenen met het enige programmapunt van de "Partij voor de Poëzie": "Meer poëzie. Altijd. Overal" en in het Frans "La poesie doit être faite par tous et partout. Non par un".
Collectief en anoniem
Nabij Bozar stelt de "Partij voor de Poëzie" op woensdagnamiddag haar eerste collectieve gedicht "Signaal 1" voor, geschreven door meerdere dichters, die anoniem willen blijven. Ze hebben elk twee regels geschreven. Daar is een Nederlands en een Frans gedicht uit gegroeid.
De "Partij voor de Poëzie" omvat voorlopig 24 dichters, maar wil nog "uitbreiden als een olievlek", zegt initiatiefnemer Jan Ducheyne. "Iedereen kan een lidkaart kopen, de gedichten voordragen of ophangen in de openbare ruimte." Er zullen geregeld collectieve gedichten verschijnen, in verschillende talen. Letterlijke politieke ambities heeft de "partij" niet. "Onze intentieverklaring is de poëzie zelf", zegt Ducheyne.
Het eerste gedicht van de Partij voor de Poëzie heet "Signaal 1", een verwijzing naar "Het sienjaal" van Paul van Ostaijen. Die bundel verscheen 100 jaar geleden.
SIGNAAL 1
ja volmondig ja tegen het authentieke leven
dat elke gevangenis zingend vernietigt
ja tegen opening en barst en kiem eindelijk tijd
voor een metafoor met verantwoordelijkheid
ja aan de hergeboorte van een afgestane jeugd
aan verkondigers van gloednieuwe woorden
ja aan het kruisen het omarmen het paren onaanraakbaar
het recht te rijmen met elkaar
ja steeds weer ja tegen al wat verborgen onder stenen
aanhoudend blijft fluisteren blijft spelen
ja aan monochromie, mijn vriend, kleurrijk als regenbogen
geef ons borstels en breekijzers om muren te ontmaagden
geef ons aan waslijnen wapperende mogelijkheden
zijwind die zaden brengt en onverwachte briefjes
dat zinderende JA-zaad,
want hoewel nu en dan om een “neen” zeker niet verlegen,
zeggen we toch overal volmondig liever JA tegen
ja aan de jeuk van de twijfel, het onzichtbaar groeien
van het gat rond ons hoofd
ja hijgend ja fluisterend ja tegen de keer
geef ons een muur en we jagen er ons zingend tegenop
JA!
elk signaal heeft zijn betekenis
het onze is helder en zonder compromis:
ja aan de kracht van de poëzie
Altijd. Overal.
Bozar bezet
De actie valt samen met de artistieke bezetting, precies 50 jaar geleden, van het Paleis voor Schone Kunsten, in mei 1968. Daar was ook Hugo Claus bij betrokken. Bekijk hier een verslag uit het tv-journaal van 29 mei 1968 (zonder klank).
