Belgische kranten over de impact van deze overwinning: "Zo'n collectieve roes is vast heilzaam"

Het Laatste Nieuws en Het Belang van Limburg, de eerste eigendom van De Persgroep, de tweede in handen van concurrent Mediahuis, zijn er in geslaagd exact dezelfde voorpagina te produceren. "Goddelijke duivels", blokletteren ze, met ook exact hetzelfde overwinningsbeeld van juichende Duivels en een schreeuwende Lukaku.

"Je kan maar beter Belg zijn", observeert Frank Depoorter, hoofdredacteur van Het Laatste Nieuws, die het delirium van gisteren een plaats probeert te geven in 's lands sportgeschiedenis. Hij ziet weinig prestaties met zo'n weerklank als die van de Rode Duivels. "Clijsters en Henin: dat kwam misschien nog een béétje in de buurt van de Duivelsgekte. Misschien. Een heel klein beetje."

"Later, als we heel oud zijn, zullen we onze kleinkinderen verhalen vertellen over deze magische avond in Kazan. Hij liep sneller dan Usain Bolt, beweren we dan over Lukaku. Hij dribbelde virtuozer dan Maradona, roemen we Hazard. En over De Bruyne: zijn spelinzicht was nog scherper dan dat van Cruijff. En die armen van Courtois, jongens en meisjes, waren zo lang dat ze zijn hele doellijn overspanden. Zo, ongeveer, zal het verhaal gaan dat op koude winteravonden en warme zomerdagen wordt doorgegeven aan de volgende generatie."

Hoofdredacteur Indra De Witte van Het Belang Van Limburg juicht mee, maar relativeert ook. "Mensen verliezen nu even alle terughoudendheid en surfen gelukzalig mee op dat unieke, machtige gevoel. U zal daarom in de komende uren en dagen platgeslagen worden door allerlei advertenties, politieke boodschappen en verkoopspraatjes. De ene zal u vertellen dat deze overwinning het bewijs is van een vernieuwde nationale samenhorigheid onder de Belgen, de ander zal u laten geloven dat het een schitterende uiting is van het succes van diversiteit. En nog een ander verkoopt gewoon wat extra bier. Maar laat u niks wijsmaken. Die fantastische match is niks van dat alles. Het is alleen een geweldige sportieve krachttoer, van een ongeëvenaard team Rode Duivels."

Geen matchbeeld, wel een mooie, gestileerde voorpagina bij De Standaard. "Duivels verslaan God", kopt de krant, met een wanhopige Neymar die neerzijgt op de knieën, in het geel van de Belgische vlag. 

Niet dat De Standaard plots de Belgicistische kaart trekt. "Politiek valt voetbal nauwelijks te recupereren," schrijft hoofdredacteur Karel Verhoeven, "en dat is gelukkig tot nu toe dan ook nog niet gebeurd. Dus neen, België is ook na die match van de eeuw niet plotseling een overtuigde natiestaat geworden omdat het rood kleurt van de vlaggen, zoals we ze nog nooit zo massaal ophingen. Bijna al die vlaggen dragen namen van sponsors. Er is niets heiligs aan België. Het Belgische nationalisme komt gratis dankzij een biermerk."

Maar Verhoeven merkt toch dat dat juichen iets met ons doet. "Noem het een vorm van solidariteit." En hij ziet ook de diverse identiteit van de Belgische voetbalsterren. "Het wordt lastig voor migratiekritische politici om alleen over het falen te spreken. Des te meer valt op hoe abstract al dat hoog oplopende discussiëren over migratie en identiteit is, het opdelen via harde tweets, de crisissen. Daartegen is zo'n collectieve ervaring van roes vast heilzaam."

Gazet van Antwerpen en La DH proberen de prestatie van de Rode Duivels samen te vatten in 1 woord: "Historisch" en "Héroiques" (heroisch, red.). In La DH maakt sportjournalist Alexis Carantonis zich geen illusies dat deze overwinning naar een meer verenigd België zal leiden. "Laten we het hopen. Maar laten we ook de grootspraak vermijden te denken dat voetbal die macht heeft", schrijft hij.

Wel hoopt hij op een België dat "zekerder van zijn stuk is". "Moge elke Belg zich laten inspireren, zonder zich te wentelen in de bescheidenheid en in de zelfspot die ons kenmerken."

La Libre opent dan wel chauvinistisch, met de Belgische leuze 'Eendracht maakt macht' op de voorpagina, maar binnenin onthoudt de krant zich van ronkende, nationalistische analyses. Dat dit een overwinning van het collectief was. En dat we nog meer zulke emotionele voetbalmomenten willen beleven. Le Soir en La Province koppen haast vol ongeloof: "C'était le Brésil!" en "On a marché sur le Brésil".

Het Nieuwsblad, De Morgen, De Tijd en L'Echo kijken dan weer onmiddellijk vooruit naar de halve finale: "Volgende horde: Frankrijk", klinkt het daar. En: "Nog twee te gaan."

"Ze kunnen het. Martínez kan het", schrijft Hans Vandeweghe in De Morgen. "Opstaan voor de gelegenheid, het vereiste niveau halen en de slimheid aan de dag leggen om het sterkste voetbalteam ter wereld te kloppen. In Kazan heeft de gouden Belgische generatie de wereld definitief voor zich gewonnen." 

"Iets zegt ons dat het nog niet gedaan is", orakelt Ludo Vandewalle in Het Nieuwsblad en Gazet Van Antwerpen. "Dinsdag wacht Frankrijk in de halve finales. De Fransen zijn zo goed als de Brazilianen. Dat moet dus ook kunnen. De gouden generatie heeft zijn reputatie waargemaakt. Maar zal niet tevreden zijn met een derde of vierde plaats. Daar kwamen de Belgen in het wonderjaar 1986 in Mexico ook in de buurt. Deze Duivels willen beter doen."