Wat staat er op het spel in Brussel?

Dat het een bewogen legislatuur is geweest in Brussel-Stad, is een understatement. Nog voor Freddy Thielemans (PS) aan zijn derde ambtstermijn als burgemeester begon, had de besnorde burgervader CDH al uit het bestuur gekegeld en voor een coalitie met de liberalen gekozen. Amper een jaar later overhandigde Thielemans de sjerp aan Yvan Mayeur. Als de verpersoonlijking van wat het meest ambitieuze project van deze legislatuur moest worden - de Anspachlaan autovrij maken - joeg die de handelaars snel tegen zich in het harnas. Al waren het uiteindelijk de opgestreken zitpenningen bij daklozenorganisatie Samusocial die Mayeur en zijn OCMW-voorzitster Pascale Peraïta de kop zouden kosten.

Toen in de nasleep van de Samusocial-affaire het kluwen aan vzw’s en mandaten rond het stadsbestuur kwam bovendrijven, leek Philippe Close als derde PS-burgemeester niet meteen de geschikte kandidaat voor de noodzakelijke verandering. Maar vandaag erkennen vriend en vijand dat Close snel en efficiënt orde op zaken heeft gesteld. De burgemeester realiseerde naar eigen zeggen de grootste hervorming ooit binnen het stadsbestuur, dat het voortaan met bijna 500 mandaten minder rooit.

Verder kan deze meerderheid, “een van bouwers en werkers”, volgens schepen Els Ampe (Open VLD) pronken met 4.000 extra plaatsen op de schoolbanken en 500 in crèches, maar ook met nieuwe sportzalen en een nieuw politiecommissariaat voor Neder-Over-Heembeek en Haren. Al is die dadendrang tegelijk de zwakte van dit college geweest, erkent zowel Ampe als Close. Over belangrijke projecten zoals de voetgangerszone is er te weinig gecommuniceerd en er zat te weinig burgerparticipatie in het beleid.

Voor de oppositie lijdt het geen twijfel: Brussel heeft nood aan verandering. Dat heeft alles te maken met wat Bianca Debaets (CD&V) en Fabian Maingain (DéFI) “de saga’s” van dit stadsbestuur noemen. Ze verwijzen naar de schandalen rond Samusocial, het wanbeheer bij Gial en de overname van het Koninklijk Circus, maar ook de uitwerking van de voetgangerszone en gekelderde projecten zoals de ondergrondse parkings en het Eurostadion. “De grootste mislukkingen zijn de projecten die de Stad zelf absoluut wou doordrukken,” klinkt het in koor.

Zowat de voltallige oppositie hoopt met burgerlijsten en een nadruk op burgerparticipatie een nieuwe politieke cultuur te kunnen installeren. Maar dan moeten ze wel een alternatief kunnen bieden voor het verbond PS-MR, waarvan het weinig twijfel lijdt dat ze opnieuw samen in zee gaan als ze daar de kans toe krijgen. Al moeten Close en Courtois het dan uitvechten voor de burgemeesterssjerp. 

Haalt de huidige meerderheid niet genoeg stemmen binnen, dan wordt het uitkijken naar wat Ecolo-Groen en DéFI doen. Kiezen zij ervoor om de huidige meerderheidspartijen te depanneren, of wordt er een onderling verbond gesmeed om zowel de liberalen als de socialisten buitenspel te zetten? Op 14 oktober worden de kaarten geschud, pas daarna wordt duidelijk wie aan de speeltafel kan blijven zitten.

De inzet

Het is lang geleden dat het politieke speelveld in de Stad Brussel nog zo openlag. Is de Brusselaar bereid om de huidige meerderheid (PS-MR/Open VLD) het Samusocial-schandaal te vergeven, of weet de oppositie de roep om een nieuwe politieke cultuur en meer burgerinspraak in het stadhuis te verzilveren?

De Vlaamse schepen

Schepen Els Ampe (Open VLD) wil haar ambt voortzetten. Bij CD&V+ is Bianca Debaets een sterke kandidaat, maar de ambities van de staatssecretaris liggen vooral bij de gewestverkiezingen in 2019. Bart Dhondt (Groen) droomt wel van een zitje in het college. En dan is er nog Ans Persoons (SP.A), die na haar exit uit het college met de burgerlijst Change.Brussels naar de kiezer trekt. Voor haar, maar ook voor bijvoorbeeld Johan Van den Driessche (N-VA), lijkt een zitje een brug te ver. Wie het ook wordt, hij of zij moet eindelijk een nieuwe Nederlandstalige school in de Vijfhoek zien te realiseren en de taalblunders uit de communicatie van de stad weren.

Lijsttrekkers aan het woord, wie wil wat?

Philippe Close (PS): “Onderwijs moet goedkoper en op termijn zelfs volledig gratis. 200 extra agenten en een ‘spuitruimte’ voor druggebruikers moeten de veiligheid verbeteren.”

Alain Courtois (MR-Open VLD): “Wangedrag moet streng worden bestraft, mobiliteit moet inzetten op meer metro en sociale woningen moeten worden opgeknapt. Elk kind verdient een topschool en een verkeersveilige speelruimte.”

Didier Wauters (CDH-CD&V+): “Stadsmariniers moeten buurten met problemen weer leefbaar maken en er moet structureel meer aandacht naar Laken, Heembeek en Haren. Onze straten moeten verkeersveiliger, met schoolstraten en meer gerichte snelheidscontroles.”

Benoît Hellings (Ecolo-Groen): “Wij willen schone lucht, veilige straten en een stad die zorgt voor haar inwoners en hun toekomst. Een menselijkere, eerlijkere en gezondere stad.”

Johan Van den Driessche (N-VA): “N-VA wil een veilige, nette en tweetalige stad met een lik-op-stukbeleid en bloeiende handel. Een verplichte integratie en respect voor onze waarden, geen achterkamerpolitiek en favoritisme.”

Ans Persoons (Change.Brussels): “Wij strijden voor een Brussel dat ademruimte geeft aan haar inwoners om zorgeloos te leven. Een stad waar anders aan politiek wordt gedaan, vertrekkend vanuit het potentieel en de behoeftes van de Brusselaars.”

Fabian Maingain (DéFI): “Wij gaan voor een stad met verkozenen die de burgers dienen. Een nieuw ethisch pact en een volledige decumul moet de transparantie van mandaten en vergoedingen verzekeren.”

Andere partijen die een lijst indienden voor stad Brussel zijn: Vlaams Belang met Frédéric Erens als lijsttrekker, PTB-PVDA met Mathilde El Bakri als lijsttrekker, Plan B met Radoslav Soth als lijsttrekker, Citoyen D’Europe M3E met Mariapaola Cherchi als lijsttrekker, Islam met lijsttrekker Abdelhay Bakkali Tahiri, La Droite met Michel Zylbersztain als lijsttrekker en tenslotte op de partij Salem met Michel Dardenne op nummer één.