Wat schrijven binnen- en buitenlandse kranten over Delphine Boël en koning Albert? Van "pijnlijke bevalling" tot "bom"

Een zwart-witfoto van een opgeklede Delphine Boël met prachtig halssnoer siert de cover van Het Laatste Nieuws. Titel: Van koninklijken bloede. Jan Segers is duidelijk in zijn opinie. "Eindelijk. Wat alle burgers van zijn koninkrijk al jaren wisten, heeft koning Albert nu toegegeven. Heeft hij móeten toegeven", schrijft Segers. "Pijnlijk noemt Albert de procedure, maar dat is ze vooral geweest voor Delphine en voor haar moeder, zijn minnares. De koning had hen en zichzelf die pijn kunnen besparen."   

"Wat nu", vraagt De Standaard zich af. "Voor Albert zal er niet zo veel veranderen, zijn imago lag al grotendeels aan diggelen door Boël blijvend en hardnekkig te negeren." De krant noemt de mededeling van de koning gisteren "ultrakort en gortdroog". Ze komt ook (te) laat. "De bekentenis komt bijna 52 jaar na haar geboorte en zeven jaar na de start van de juridische lijdensweg." 

"Pijnlijke bevalling", kopt Het Nieuwsblad. "Door het nieuws zelf te communiceren hoopt Albert mededogen van het volk op te wekken. Maar Delphine Boël en haar raadslieden noemen de bekendmaking 'koel en zeer afstandelijk'."

Dat vindt ook nieuwsmanager Peter Mijlemans in zijn commentaarstuk: "Alberts bekentenis klinkt erg wrang. Die is van moetens. Terwijl hij 'kom in mijn armen kind', had moeten zeggen." Mijlemans wijst erop dat "ergens in Laken er nog mensen moeten rondlopen die dachten dat de koninklijke familie ongenaakbaar is". Alberts familie, entourage, vrienden, advocaten hadden hem jaren geleden al moeten overtuigen om Et alors te zeggen.  

De Morgen ziet Albert "eindelijk overstag gaan". "Hij verschool zich diep in juridische loopgraven. Dat het tot een publieke rechtszaak moest komen, had de vorst aan zichzelf te danken."

De krant laat ook Mario Danneels aan het woord, de journalist die in 1999 in zijn boek met slechts één zinnetje voor het eerst over het bestaan van Delphine Boël sprak. Volgens hem is het Böel niet te doen om geld, maar wil ze wél graag van haar naam af. "Volgens intimi zal ze kiezen voor de familienaam Van Saksen-Coburg. Dit hele proces is een zoektocht geweest naar haar identiteit. Er is niets dat meer die identiteit aanduidt dan die familienaam", aldus Danneels.   

"M/V van de dag" op pagina 2 in De Tijd is koning Albert. "Er bleef natuurlijk weinig manoeuvreerruimte over nadat het gerecht Boël al meermaals over de hele lijn gelijk had gegeven. De vraag was dan ook niet of de erkenning er zou komen, wel wanneer."

De Tijd vermeldt dat Albert en koningin Paola naar verluidt hun huwelijkscontract hebben herzien. "Waardoor bij zijn overlijden zo veel mogelijk naar Paola gaat. Als Paola overlijdt, erven alleen haar kinderen Filip, Astrid en Laurent."

Gazet van Antwerpen ziet Delphine Boël winnen en de wetenschap (DNA) het bewijs leveren. Redacteur Dirk Hendrickx vergeet daarbij koning Filip niet, die "in het oog van twee stormen komt", met namelijk een halfzus en een mislukte missie van het informateursduo Coens-Bouchez om een federale regering te vinden. "Nu zal de monarchie wel overleven met een halfzus erbij. Waar het land naartoe moet is een andere kwestie." 

Ook de Waalse kranten openen uiteraard met het koninklijke nieuws. Le Soir kopt "Le sacre de Delphine" of "De kroning van Delphine". "Coup de théâtre", klinkt het. Een onverwachte wending. "Omdat Albert twee veldslagen verloor: van het Hof van Cassatie en van de wetenschap."

Journaliste Martine Dubuisson weet via haar bronnen dat koning Filip de voorkeur gaf aan een harmonieuze aanpak, omdat dit "gevolgen heeft voor de monarchie". "In het paleis is de zaak altijd realistisch bekeken, wetende dat het zou eindigen zoals nu."

Francis Van de Woestyne van La Libre Belgique schrijft over "Een verzoenende houding van Albert II". "Dit gebaar (van de koning, red.) zou de betrokken families rust moeten brengen. Het belangrijkste is dat het hele verhaal eindigt. Een gelukkig einde? Dat moeten de koning en Delphine Boël uitmaken", stelt hij. 

Volgens El País is het nieuws in ons land ingeslagen als een bom. Omdat het koningshuis volgens de Spaanse krant "in België nog een van de weinig coherente zaken is voor de burgers, in een land dat verder zwaar verdeeld is op vlak van taal en grondgebied met Nederlandstaligen en Franstaligen, Vlamingen en Walen, en Brussel als hoofdstad." El País stelt ook dat de geschiedenisboeken nu aangepast moeten worden. "Albert II is voortaan vader van vier kinderen."

Ook de Britse kranten The Telegraph en The Guardian hebben een artikel.  The Telegraph spreekt prominent over "een liefdeskind", The Guardian heeft het zelfs over een koning die in "mysterieuze omstandigheden afstand deed van de troon" . 

"Dénouement en Belgique" (ontknoping in België, red.) schrijft de Franse krant Le Monde. "De koning erkent zijn buitenechtelijke dochter. Dit is niet echt een verrassing voor de meeste Belgen."

Het Amerikaanse People Magazine doet het verhaal uit de doeken met verschillende foto's en geeft koning Albert in zijn jonge jaren de weinig flatterende titel van "the playboy prince". En in Nederland houden zowel NOS als de Volkskrant en NRC Handelsblad het in hun titel op "Belgische koning Albert II geeft toe".