"Afternoon tea", Rolls Royce en "imperial measures": zal het Britse erfgoed de brexit doorstaan?

In de velden tussen Nottingham en Hucknall ligt ze er wat verwaarloosd bij. Maar deze landingspiste was sinds de jaren '30 van vorige eeuw een fenomeen. De bouwer van auto's en vliegtuigmotoren, Rolls Royce, gebruikte deze vroegere luchtmachtbasis als testfabriek voor zijn vliegtuigmotoren.

Van hier vertrok de allereerste commerciële vlucht naar een vliegshow in Parijs in 1934. Hier werd een vliegtuig getest dat verticaal kon opstijgen, hier doorstonden de motoren van de Spitfire, de Hurricane en de Mustang soms 150 uren in de windturbines voor ze in de lucht mochten. De testhangar van Hucknall is nu een van de 23 opmerkelijke Engelse historische plaatsen.  

"Maar Rolls Royce is niet in het verleden blijven hangen", zegt Alan Randall, een vroegere werknemer die nu de hangar mee openhoudt voor het publiek. "Het bedrijf is blijven investeren in nieuwe motoren, voor klanten in 150 landen, waaronder 400 luchtvaartmaatschappijen, en tientallen legers en de elektronische en nucleaire industrie. " Ook de site in Hucknall is blijven werken en vernieuwen. Alan Randall is er dus zeker van dat dit bedrijf de brexit met gemak kan doorstaan. 

Het is geen geheim dat de Britse Conservatieve regering graag uitpakt met de Britse tradities en die ook wil promoten naar aanleiding van de brexit. Premier Johnson moest noodgedwongen afzien van zijn plan om de Big Ben, de klok in de toren van Westminster in Londen, vanavond feestelijk te laten luiden, hoewel de toren nog altijd in de steigers staat voor herstellingswerken. 

Wij vonden in Hucknall, niet ver van de Rolls Royce-site,  het graf van de échte Big Ben, op de begraafplaats aan Saint Mary Magdalene's Church. Ben Caunt heet hij, een indrukwekkende "bare knuckle boxer",  bokskampioen van Engeland en pubkeeper in Londen in het midden van de 19e eeuw. Daar werden de slagen van de klok vergeleken met zijn straffe uithalen. Ben Caunt moet de strijd om de titel wel delen met een welsprekend parlementslid, maar toch is iedereen in Hucknall ervan overtuigd dat Ben Caunt zijn naam gaf aan de beroemde klok. 

Wie twijfelt aan de uitleg van de plaatselijke fans van Ben Caunt, vindt in dezelfde kerk van Hucknall nog twee namen die wel de geschiedenisboeken hebben gehaald om hun kwaliteiten: de romantische dichter Lord Byron en zijn dochter Ada Lovelace, die ook wel eens de eerste computerprogrammeur ter wereld werd genoemd. "Naar Byrons graftombe en het festival in juli komen jaarlijks mensen uit alle uithoeken van de wereld", zegt de kerkgids Richard Jacobs. 

Hucknall baadt in een nostalgische sfeer. De senioren die het erfgoed bewaken laten niet in hun politieke kaarten kijken, maar het is duidelijk dat ze het verleden als een kostbaar juweel koesteren. Ook in de  gezellige tearoom Mrs C's Vintage shop, waan je je meteen driekwart eeuw terug in de tijd: muziek van Ella Fitzgerald, porselein van vlak na de oorlog, een plafond vol Britse vlaggetjes en heerlijke taarten en scones.

Een steekproef over de Britse maten, de zogenoemde "imperial measures", maakt meteen duidelijk dat ook de mentaliteit erg traditioneel is. "Ik ben het gewoon om in ounces, cups en yards te denken", zegt de eigenares (zie foto). Ik heb het zo geleerd en mijn cakes lukken altijd! " zegt ze vrolijk. 

De tafeldiscussie gaat niet over de politiek, maar over hoe je scones moet smeren: eerst de "clotted cream" en dan de frambozenjam of andersom? Maar we zijn het meest nieuwsgierig naar het allerbekendste Britse ritueel, "afternoon tea". De sleutel ligt in een kasteel op een eenzame heuvel ten zuidoosten van Nottingham: Belvoir Castle.

Hier wonen de hertog en hertogin van Rutland en hun vijf kinderen. Over de lange oprijlaan lopen fazanten, voor de jacht. Bovenop de toren wappert de Britse vlag. Hier hebben koningen gelogeerd en zijn scènes opgenomen van de reeks The Crown en de Da Vinci Code. Kortom: traditie op zijn best.  

De hertogin wil vooral de behoeder zijn van de mooie Britse tradities, van kerstbomen, Harrods, Fortnum and Mason én van "tea time". "In de 19e eeuw kwam hier de hertogin van Bedford op bezoek. Ze kreeg in de namiddag een suikerdip en toen besloot ze samen met de hertogin van Rutland  om de kruiden uit het verre oosten in heet water op te lossen en er koekjes en sandwiches bij te eten. Hun suikerspiegel steeg en meteen was het meest bekende Britse ritueel een feit. En dat ritueel is echt hier uitgevonden, tussen deze muren. "

Maar of die trots over "haar" familieritueel haar politieke keuze bepaalt, daarover laat de Duchess of Rutland zich niet uit. Zeer diplomatisch zegt ze dat ze de zenuwachtigheid van veel mensen over de brexit wel begrijpt,  maar dat ze heeft vertrouwen in de beslissing van het volk. "We zullen er het beste van maken."