Niet erger dan een griepje

‘Met hoeveel zijn we, beste vrienden?’ Het is psychologisch belangrijk dat we in overtal zijn.’

Onze secretaris telde de aanwezigen aan de vergadertafel.

‘Dertien, voorzitter.’

‘Dertien? Oei.’

‘Robert De Bie komt seffens nog, voorzitter, hij moest nog handgel gaan kopen.’

Algemeen gelach!

‘Zit iedereen dicht genoeg bijeen? Schouder aan schouder?’

‘Check!’

‘Heeft iedereen zijn mondmasker in de vuilbak bij de deur gegooid?’

‘Check!’

‘Als iedereen elkaar een ongewassen hand heeft gegeven, verklaar ik bij deze de vergadering van ons actiecomité voor geopend. Secretaris, wat is de dagorde?’

Ik denk dat er een woordje uitleg nodig is. Ik liep al maanden ongemakkelijk. Ik hield mij wel min of meer aan de coronadictaten, maar het wrong. Ik voelde mij geen vrij mens meer. Ik mocht niet meer gaan of staan waar ik wilde. Ik voelde mij betutteld, dat was nog het ergste, ik werd door de overheid behandeld alsof ik een klein kind was. Ik voelde mij gemanipuleerd. Terwijl die hele corona in mijn gedacht toch niet erger is dan de griep. 

Toen kwam ik in contact met Fons Claes, onze voorzitter. Wij wonen al jaar en dag in dezelfde straat in Zoerle-Parwijs, maar meer dan goeiendag hadden we nog niet tegen elkaar gezegd. Tot die bewuste dag. Hij stond voor zijn deur en hij stak zijn hand uit naar iedereen die passeerde. Als protestactie kan dat tellen hé!

Sommige passanten maakten zich ijlings uit de voeten, sommigen schudden onnadenkend de hand van Fons en keken vervolgens in afgrijzen naar hun eigen ledemaat, zo van ‘oh my god, wat heb ik gedaan!’ Sommigen begonnen Fons uit te schelden en belden de politie, en enkelingen – zoals ik – zagen op dat ogenblik het licht en reikten Fons wetens en willens en letterlijk en figuurlijk de hand.

Zo ben ik lid geworden van “Corona is niet erger dan de griep”, een actiecomité dat – ge zult het al wel begrepen hebben – streeft naar het accepteren en integreren van corona in ons dagelijks leven en dus naar de onmiddellijke afschaffing van alle duistere, vrijheidsbeperkende maatregelen van de overheid. Pas op, wij geloven niet dat corona door Bill Gates is bedacht. Wij dachten eerder aan Elon Musk.

‘Vrienden,’ zei onze voorzitter, ’ik luister graag naar uw actievoorstellen voor de komende weken.’

(Ge ziet het, wij werken heel democratisch.)

Roger Verbiest stelde voor om in geval van regen niet langer buiten te blijven wachten bij de bakker, want dat ge dáár ziek van kunt worden, en niet van met vier klanten tegelijk binnen in de bakkerij op uw beurt te staan wachten.  Willy Vermeulen had een wild plan: Marc Van Ranst ontvoeren en als losprijs de opheffing van alle maatregelen eisen.

‘Dat komt zeker op het nieuws!’

‘Ja, het is goed, Willy.’

Carl Seuntjens wilde een badge laten maken met het opschrift “Vreest niet, ik heb enkel een snotvalling”. Dré Peremans stelde voor om in groep met vakantie te gaan naar de “gevaarlijkste” regio in Spanje. Dany Ceuppens, de hevigste van ons allemaal, wilde gemaskerd overal in alle winkels de potten met handgel wegpakken, op een hoop gooien en in brand steken.

‘Gemaskerd? Allez toe, Dany, wij zijn juist tégen maskers.’

‘Ja maar ik wil niet herkend worden, ik werk bij de gemeente.’

Maar het beste voorstel kwam van Jaak Theuns die binnenkort trouwt met Emmy Winkelmans.

‘Op mijn trouwfeest,’ kondigde hij fier aan, ‘zal er gekust en geknuffeld en gedanst worden dat de stukken eraf vliegen! En ge zult aan de toog mogen bestellen!’’

Hij moest nog wel zijn Emmy overtuigen, bij wie ge thuis eerst door een soort van sproei-installatie moest passeren voor ge binnen mocht en die hem diets had gemaakt dat de consummatie van het huwelijk zou moeten wachten tot er een vaccin was. Want ge weet maar nooit.

‘Hebt gij geen voorstel, Louis?’ vroeg de voorzitter.

Ik knikte verlegen van neen. Ik geniet van onze vergaderingen maar ik heb zelf weinig inbreng. Na de vergadering, op weg naar huis, kreeg ik evenwel een geniale inval: als ik nu eens een helikopter zou kapen om zogezegd ons bomma te bevrijden uit het rusthuis, hier in Zoerle-Parwijs!