Gezin uit Westhoek herdenkt peuter die verdronk op de vlucht naar Groot-Brittannië: "We willen niet dat Artin een cijfertje in de statistieken wordt"
Op sociale media wordt de foto van de kleine Artin druk gedeeld. Het jongetje (1,5 jaar) stierf deze week toen zijn ouders met een bootje van Frankrijk naar Groot-Brittannië probeerden te vluchten. Bruno Libbrecht, uit Heuvelland, leerde het gezin kennen toen hij met zijn familie een vluchtelingenkamp in Duinkerke bezocht, wat hij wel vaker doet. Hij is het ook die de foto van het jongetje nam.
Bruno en zijn gezin leerden Artin niet zo lang geleden kennen, tijdens een van hun bezoekjes aan een vluchtelingenkamp in Duinkerke. "We doen dat maandelijks, om er te praten met de mensen en eventueel te helpen", vertelt hij. Artin stond aan een vuurtje terwijl hij met een stok in de vlammen aan het poken was. Hij had toen al een reddingsvest aan, wat ons bijzonder aangreep. Wat moeten mensen in hun land hebben meegemaakt om dat soort risico's te willen nemen? Later hebben we nog wat met de familie gepraat en een beetje met Artin gespeeld", vertelt Bruno aan Radio 2 West-Vlaanderen.
Toen Bruno het nieuws op de radio hoorde, was hij erg geschrokken: "Ik hoorde dat er vluchtelingen overleden waren, dat er kinderen bij waren. Ik hoorde ook de leeftijd van de kinderen. Het kwam allemaal verdacht goed overeen met de mensen die we toen in Duinkerke hadden leren kennen. Ik betrapte mij erop dat ik hoopte dat zij het niet waren die verdronken waren. Wat ergens wel absurd is. Want om het even wie dat overkomt, het blijft even erg. Maar later bleek dus dat het wel degelijk om hen ging."
De cijfers een gezicht geven
Bruno plaatste een foto van Artin op sociale media met de tekst: "Artin stal mijn hart, nu is hij dood. Net als zijn mama, papa broer en zus. Laat hem geen cijfertje worden in een statistiek. Geef hem een gezicht. Deel je mijn bericht?" Honderden mensen hebben dat ondertussen ook gedaan. "Artin was een grappig mannetje. Anders dan zijn broer en zus leek hij ook alles plezant te vinden. Waarschijnlijk dacht hij dat het normaal is om in een bos onder een zeil te liggen slapen. Door die foto te plaatsen wou ik het menselijk verhaal tonen achter dat nieuwsbericht en achter de cijfers van mensen die sterven op de vlucht. Los van politieke discussies en overtuigingen, dit wens je niemand toe. Het is het laatste wat we nog voor Artin en zijn familie konden doen", zegt Bruno.
Hij leek alles plezant te vinden. Waarschijnlijk vond hij het normaal om onder een zeil in het bos te slapen.
Desondanks zullen vluchtelingen blijven proberen om de oversteek te maken in gammele bootjes. "Als je in de vluchtelingenkampen komt, hoor je ze regelmatig, de verhalen van mensen die de oversteek hebben gemaakt, zowel de geslaagde pogingen als de pogingen die niet geslaagd zijn. Wij proberen het de mensen altijd af te raden. Maar wat wil je? Ze hebben vaak al 7.000 kilometer achter de rug en hebben blijkbaar zo'n erge dingen meegemaakt in hun eigen land dat het, in hun ogen, het risico waard is", besluit hij.
