Voormalig thaibokser Gitte Haenen gaat voor medaille op Paralympics in sprint en verspringen
Gitte Haenen heeft zich als sporter heruitgevonden nadat ze 5 jaar geleden een been verloor. Haenen was een Europees toptalent in het thaiboksen. Maar na een trap tegen de knie werd haar onderbeen geamputeerd. Ze bleef niet bij de pakken neerzitten en schoolde zich om. “Ik focus me op wat ik nog kan, niet op wat ik niet meer kan.”
Gitte Haenen (35) startte op haar negende met thaiboksen. Dat is een technische vechtsport waarbij je zowel je vuisten, ellebogen, knieën en benen mag gebruiken om iemand tegen de grond te werken. Haenen bleek een groot talent maar toen sloeg het noodlot toe.
Gitte Haenen wil zo ver mogelijk springen op de Paralympische Spelen
Haenen kreeg in 2010 een trap tegen de knie en liet zich verschillende keren opereren omdat de pijn ondraaglijk was. Twee jaar later kon ze een korte maar succesvolle comeback maken: ze won brons op het Europees kampioenschap. Maar de pijn ging niet weg en in 2016 volgde een zware beslissing. Haar onderbeen werd geamputeerd,
Triatlon en atletiek
“Je kiest niet wat er op je pad komt" getuigt Haenen over die moeilijke periode. “Je kan in bed blijven liggen en niets doen of focussen op nieuwe doelen en dromen.” Nog geen jaar na haar amputatie liep ze met een beenprothese zes wereldrecords, ze werkte ook een triatlon af in Deinze. Later koos ze ervoor om ook te beginnen verspringen. Op de wereldkampioenschappen in Dubai haalde zilver in die discipline. Op de 100 meter sprint haalde ze brons.
Ik heb altijd geprobeerd om te focussen op goeie dingen en niet op wat er allemaal misgaat
“De combinatie sprint en verspringen is leuk om te doen. Er zijn veel gelijkenissen, want je hebt voor beide disciplines snelheid nodig. Verspringen is wel heel technisch. Goed uitkomen aan de kleibalk is moeilijk met een prothese.” Met een persoonlijk record van 4,50 meter behoort ze tot de wereldtop. De 100 meter maalt ze af in 16.06”.
“Sinds het WK in Dubai gaan heel wat mensen ervan uit dat medailles op de Spelen haalbaar zijn, maar zo evident is het niet. Door de coronacrisis zijn ook de Paralympics een jaar uitgesteld. Dat extra jaar zijn er andere concurrentes bijgekomen die het goed doen. Ik heb ook fysiek wat tegenslag gekend. Maar ik ga mijn best doen om het podium te halen.”
