Hoe de N-VA op drie verschillende fronten kan inbeuken op de regering-De Croo

“It's the duty of the opposition to oppose everything”, zo sprak het 19e-eeuwse Britse parlementslid George Tierney destijds. Je overal tegen kanten dus. Maar vanuit de oppositie kan je heel weinig bereiken, merkt Ivan De Vadder op: “Je hebt de meerderheid tegen je, en dan is het heel moeilijk om iets concreets te realiseren.” Daarom voegde Tierney eraan toe dat het de taak van de oppositie is om zelf niets voor te stellen. 

Van de belangrijkste oppostietaak - overal kritiek op geven - kwijt de oppositie zich door met een beiteltje aan het standbeeld van de regering te hakken, zegt Ivan De Vadder. 

“Je weet dat het standbeeld niet meteen zal omvallen en dat je er niet in zal slagen om het om te duwen. Maar je weet wel dat de basis van het standbeeld, de sokkel, zal verzwakken.” Als er dan interne spanningen zijn binnen de regering, wordt het gemakkelijker om het standbeeld te laten wankelen. 

Dat laatste is iets waar de N-VA dezer dagen hard zijn best voor doet. Dag per dag met een beiteltje een stukje van het voetstuk wegkappen, het rendeert niet vanaf dag één, maar op een bepaald moment - zoals vandaag - rendeert dat voortdurende oppositiewerk wel en wordt de perceptie gecreëerd dat de regering niet goed functioneert.

Concreet deed de N-VA-fractie dat gisteren en vandaag in de Kamer door zijn pijlen te richten op de pandemiewet. Gisteren vroeg de fractie een tweede lezing van die wet, waardoor die wet niet door het parlement goedgekeurd kon worden en de coronamaatregelen die eind oktober zijn ingegaan - zoals de mondmaskerplicht in winkels - onwettig zouden worden.   

De juridische diensten van de Kamer oordeelden dat de oppositie geen tweede lezing van de wet kon vragen. Waarop N-VA-fractievoorzitter zijn oppositierol uitspeelde op Twitter:

Op hetzelfde moment lanceerde N-VA-partijvoorzitter Bart De Wever een persoonlijke aanval op de Open VLD-premier. “Alexander De Croo is één van de minst betrouwbare mensen die ik ooit ben tegengekomen in de Wetstraat. Dat is hard, maar ik kan dat met veel feiten onderpinnen”, liet De Wever vandaag optekenen in Humo. 

Deze  aanval op de premier is nieuw voor Ivan De Vadder. “In het verleden gingen de pijlen in de richting van Open VLD, als partij, of naar voorzitter Egbert Lachaert.” Eerder werd Lachaert verraad verweten, omdat hij bij de regeringsvorming niet voor de N-VA heeft gekozen, maar samen met de MR voor de Vivaldi-regering is gegaan. 

Datzelfde verwijt slingert hij nu ook naar het hoofd van de premier. “In 2020 heeft hij me een half jaar voor niks laten draven. Die man liegt in je gezicht, daar kan ik geen zaken mee doen.” Door de premier persoonlijk aan te vallen, wordt een bijkomend stukje aan de sokkel van federale regering weggebeiteld.

Naast de aanvallen vanuit de Kamer en de media, heeft de N-VA de afgelopen dagen ook met scherp geschoten vanuit de Vlaamse regering. In het licht van de klimaatconferentie van Glasgow spaart N-VA-minister van Omgeving Zuhal Demir haar kritiek op de federale ministers Tinne Van der Straeten (Groen) en Zakia Khattabi (Ecolo) geenszins.  

Demir verwijt Van der Straeten dat ze als energieminister gascentrales wil bouwen, die veel CO2 uitstoten, terwijl Vlaanderen vorige week - weliswaar met veel moeite - een klimaatplan heeft uitgewerkt om de uitstoot van dat broeikasgas de komende jaren terug te dringen. 

“Demir duwt hiermee op een zwakke plek van de Vivaldi-regering”, stelt Ivan De Vadder vast. Ze maakt namelijk gebruik van een contra-intuïtieve redenering van Groen: de groenen willen gascentrales gebruiken om de kernuitstap op te vangen. Als de kerncentrales op termijn worden stilgelegd, willen de groenen op korte termijn gascentrales inzetten om ervoor te zorgen dat we nog altijd genoeg stroom hebben.

Het voelt contra-intuïtief aan om daarvoor de CO2-uitstoot te vergroten, terwijl we net alles in het werk stellen om die te verminderen. Groen voert daarbij aan dat deze meer-uitstoot verrekend wordt op Europees niveau, waar de CO2-uitstoot in zijn geheel daalt. “Er zit dus wel een logica, maar die is contra-intuïtief, waardoor vele mensen zich afvragen hoe dit nu kan.”

Dat de N-VA vanuit de Vlaamse regering kritiek kan geven op de federale regering, onderscheidt de partij van de andere oppositiepartijen, concludeert Ivan De Vadder. “Hiermee heeft de N-VA een geducht wapen in handen tegenover de federale regering. Dat hebben de andere oppositiepartijen zoals Vlaams Belang en PVDA niet. De N-VA heeft dit wel en zet het heel vakkundig in om in te beuken op de Vivaldi-regering, op alle mogelijke niveaus.”