Verpleegkundigen in sommige Brusselse ziekenhuizen staken: "We zijn moe en kapot"

"We zijn moe, kapot", zegt een verpleegster op de spoedafdeling in het Koningin Fabiola kinderziekenhuis in Laken, Audrey Van Caster.  "We werken meer en meer maar zijn met steeds minder personeel. De ene vertrekt na de andere. Als we aan een shift beginnen, weten we nooit met hoeveel we zijn. Met z'n tweeën, drieën? Voor een spoedafdeling is dat veel te weinig. Het wordt gevaarlijk, want onze patiënten gaan beginnen voelen, dat we met te weinig verpleegkundigen zijn."

Vooral sinds de coronacrisis, nu bijna twee jaar, is het werk onhoudbaar geworden, gaat Audrey verder. En dus trekken de verpleegkundigen van het ziekenhuis aan de alarmbel en leggen ze het werk neer. Er wordt wel een minimumbezetting voorzien.  

De verpleegkundigen hebben intussen een mail gestuurd naar de directie, met de mededeling dat zo goed als niemand komt werken vandaag. "Dat is in heel de geschiedenis van het ziekenhuis nog nooit gebeurd. Maar we krijgen al zo lang de belofte dat we meer betaald zullen worden, maar we hebben nog niets gezien. Er moet meer geld in de gezondheidszorg gestoken worden zodat patiënten goed kunnen behandeld worden. En wij zelf ook. Wie wil er nu nog voor verpleging kiezen? We werken elk weekend op de twee, werken in vier verschillende shiften en 's nachts, maar worden onderbetaald." 

"Bovendien heeft de ploeg uitval door burn out, de verbale agressie van de ouders, de lak aan de regels die ouders hebben ten aanzien van de regels die door de directie worden opgelegd, enz... .Bovendien voelen we ons echt niet gewaardeerd, dat moet veranderen." 

De impact van de stakingsactie verschilt van ziekenhuis tot ziekenhuis. In de ziekenhuizen van de IRIS-groep wordt vandaag ook op sommige afdelingen gestaakt. In het Sint-Jansziekenhuis draaien ze vandaag door de staking op zondagsregime. Zowat 100 verplegers hebben daar het werk neergelegd. In andere ziekenhuizen, zoals het UZ Brussel, wordt helemaal niet gestaakt.