Levensverhalen uit de Westhoek worden "levende boeken": "Moet van inwoners minder binnenfretters maken"

Er wordt wel eens gezegd dat de Westhoek een streek is van binnenfretters. Mensen lopen er niet zo snel te koop met hun problemen of emoties. Daar wil de bibliotheek van Poperinge in samenwerking met Avansa Oostende-Westhoek en het psychiatrisch ziekenhuis Heilig Hart Ieper iets aan doen. 

Op zaterdag 12 februari is er een "Levende Bibliotheek". 12 mensen kruipen er met hun levensverhaal in de huid van een "levend boek". Ze zullen in de bib getuigen over verlies, geluk, ziekte, hoop en herstel. Thema's zoals leven in armoede, kindermisbruik, kanker en een alcoholverslaving komen onder meer aan bod. Ook een bewoonster van een woonzorgcentrum en een bioboer met op het eerste gezicht minder zware verhalen komen vertellen over de vooroordelen waarmee zij kampen.

Met het initiatief willen de organisatoren voor meer begrip en verdraagzaamheid zorgen. Elke getuige heeft met grote vooroordelen te maken gehad. Hun getuigenis kan ervoor zorgen dat mensen die komen luisteren tijdens de "Levende Bibliotheek" ook meer veerkracht opdoen. Elk gesprekje met zo'n "Levend Boek" is heel persoonlijk en duurt maximaal een half uur. 

Céline Prinsier uit Alveringem vertelt over haar jarenlange zelfverminking aan haar armen. "Voor velen klinkt dat als een zwaar thema. Ze zien de littekens wel, maar ze stellen er nooit vragen over. Ze denken dat wie zichzelf verminkt ook uit het leven wil stappen. Dat is zeker een vooroordeel want dat is niet zo. Bij mij was dat gewoon omdat ik emotioneel vast zat. Voor mezelf is het thema veel minder zwaar geworden. Ik kan daar nu op een normale manier over praten. Ik wil het thema lichter en bespreekbaarder maken. Ze mogen me alles vragen."

Joke Dejonghe uit Diksmuide wil depressie bespreekbaarder maken: "Ik wil hier graag aan meewerken omdat ik in mijn omgeving heel veel taboes en onwetendheid heb gemerkt rond mijn depressie. Ik wil mensen laten zien wie de persoon is achter de kwetsbaarheid. Iemand is zoveel meer dan alleen die stempel. Toen ik opgenomen werd, was dat voor mezelf al zo'n overrompeling om toe te geven dat ik niet "normaal" ben voor de maatschappij. En dan kwamen de opmerkingen van de mensen die het alleen maar erger maakten. "Waarom zit jij in het zottenkot? Jij hoort daar toch niet thuis? Je ziet toch niets aan jou? Zo erg kan het toch allemaal niet zijn? Iedereen maakt wel eens iets mee!" 

Joke beseft ook dat haar omgeving op voorhand niet had gezien dat er iets scheelde. "Iedereen steekt weg dat het niet goed gaat. Op Instagram delen mensen ook alleen hun leuke momenten. Ze zagen wel dat ik vermagerde, maar vermageren wordt nog altijd als iets positiefs gezien. En toen ik te veel vermagerde, klonk het van "Je wil toch niet te veel op die of die lijken!" Of ook: "Je hebt toch geen kanker?" Ook na mijn opname bleven de vooroordelen. Zoals dat psychiatrische patiënten geen kinderen zouden mogen krijgen."

Meer info over de Levende Bibliotheek op 12 februari in Poperinge, vind je op de website van de bibliotheek.