Naomi uit Merelbeke over STIP IT-actie tegen pesten: "Na 17 jaar draag ik nog altijd de gevolgen van de pesterijen"

Naomi is nu 28 jaar, en werd gepest tijdens de eerste twee jaren van het middelbaar onderwijs in Melle. "Andere leerlingen vielen mij zowel fysiek als verbaal aan," zegt ze bij Radio2 Oost-Vlaanderen.  "Maar nu nog draag ik er de gevolgen van . De STIP IT-actie is daarom echt wel belangrijk om het onder de aandacht te houden, zowel voor pesters als voor hun slachtoffers. Want velen weten niet dat pestgedrag ook op lange termijn nog gevolgen kan hebben."

Tijdens de STIP IT-actie zetten veel mensen - jong en oud - 4 stippen op hun hand. En die staan voor 4 belangrijke afspraken die zouden moeten gevolgd worden bij pestgedrag: 

• Ik vind pesten niet oké en zal er nooit aan meedoen!
• Ik praat erover als pesten mij bang of verdrietig maakt.
• Ik sluit niemand uit, voor mij hoort iedereen erbij!
• Ik zal altijd proberen op te komen voor iemand die gepest wordt.

"Het begon redelijk onschuldig, met wat slaan en knijpen, maar gaandeweg verergerde dat. Soms werd ik heel hard geslagen, of op de grond geduwd. Ze kregen mijn bril en broeken kapot, en uiteindelijk liep ik ook  een hersenschudding op.  Ik kreeg ook verwijten naar mijn hoofd geslingerd als "je zou beter zelfmoord plegen", of "de wereld zou veel mooier zijn zonder jou". De eerste paar maanden zweeg ik erover. Toen ik met een kapotte broek thuiskwam, zei ik dat ik met de fiets was gevallen. Maar toen het verergerde, en ook de puberteit mij parten speelde, werd het teveel in mijn hoofd, en is het allemaal ontploft. Ik heb thuis alles verteld, ook al had mijn moeder wel een vermoeden dat er iets scheelde. Mijn ouders zijn dan samen met mij naar school gegaan. Er was wel een leerlingenbegeleider die er zich had moeten mee bezighouden, maar het is niet echt gelopen zoals het moest volgens mij."

Naomi ging met haar ouders verschillende keren naar de school. "Er kwam ook een groepsgesprek, maar zonder mij. Daaruit kwam dan dat het mijn eigen fout was dat ik gepest werd. En er werd uiteindelijk niets aan gedaan. Uiteindelijk ben ik van school veranderd."

Tijdens de eerste 2 jaar van het middelbaar werd Naomi gepest, maar het heeft haar veranderd, zegt ze: "In die 2 jaar ben ik veranderd van een heel spontaan, vrolijk kind naar een wat depressief bloempje. Het was heel heavy.  Ik heb het nu wel een plaats kunnen geven, maar de gevolgen blijven wel hé. Ik vertrouw mensen niet meer snel, zeker in het begin van een nieuw contact. Het is heel moeilijk om een band op te bouwen. Als iemand tegen mij wat grove woorden gebruikt, dan kruip ik makkelijk in mijn schulp. Dat je gepest werd, zeg je ook niet zo makkelijk, nu nog altijd niet. Het is lastig, maar praten is écht wel nodig, want pestgedrag heeft zijn effecten. Iedereen zou moeten horen wat de gevolgen kunnen zijn, zowel de slachtoffers als de pesters zelf. Die moeten ook weten dat hun gedrag niet zonder gevolgen is.