Verpleegkundige Ihor uit Destelbergen vertrekt naar militair veldhospitaal in moederland Oekraïne

Hier blijven en op tv naar beelden van de oorlog kijken, is geen optie voor verpleegkundige Ihor Vitenko (55). Hij kwam in 1999 met een studentenvisum van Oekraïne naar België. Vandaag heeft hij een privé-praktijk in Heusden en werkt hij in het AZ Jan Palfijn in Gent. Maar zijn werk hier zal even moeten wachten, want samen met enkele chauffeurs trekt Ihor vanmiddag met 3 ambulances vol medisch materiaal naar zijn land van herkomst. Daar gaat hij voor minstens 3 weken aan de slag in een veldhospitaal. 

"Mijn specialisatie is wondzorg en dat kan tijdens een oorlog meer dan van pas komen. Dankzij mijn opleiding ken ik bovendien speciale technieken die niet gebruikt worden in Oekraïne", vertelt hij. "Mijn gezin staat er 100 procent achter. Deze oorlog moet stoppen en de slachtoffers hebben hulp nodig. Schrik heb ik niet. Ik ga doen waar ik voor opgeleid ben. Da’s het enige waarop ik mij focus."

In zijn praktijk in Heusden was het gisteravond alle hens aan dek. Bekenden en onbekenden reden op en af om materiaal te doneren. "De voorbije dagen was het heel druk. Mensen kwamen langs met allerlei goederen en medisch materiaal", verklaart Ihor. Dat materiaal moest hij vervolgens eerst allemaal bekijken en sorteren, want de plaats in de wagens is beperkt.

Waar in Oekraïne hij zal belanden, is voor Ihor nog onduidelijk. "Dat kom ik te weten als ik ben aangekomen. Het veldhospitaal op zo’n 40 kilometer van Kiev is een optie, maar het is aan mijn collega’s om uit te maken waar ze mij het best kunnen inzetten. Voor ik aan de slag ga, ga ik een paar dagen bij mijn mama verblijven om het ingezamelde materiaal verder te sorteren. Daarna vertrek ik naar mijn werkplaats en ga ik meteen aan het werk", besluit hij.