Tessa Wullaert eindelijk ereburger van Wielsbeke
Tessa Wullaert (29) is eindelijk gehuldigd als ereburger van Wielsbeke. Eindelijk omdat het eigenlijk al een paar jaar geleden was beslist. “Maar door corona hebben we de ceremonie een paar keer moeten uitstellen”, zegt burgemeester Jan Stevens(CD&V).
Voor Tessa Wullaert blijft het een heel grote eer, ook al heeft ze er een paar jaartjes op moeten wachten. “Ik ben hier al drie keer gehuldigd voor mijn carrière en nu een ereburgerschap. Ik apprecieer dat ten zeerste, want ik ben zeer gehecht aan mijn geboortestreek, mijn familie en de plaats waar ik heb leren voetballen toen ik 5 jaar oud was.”
Trotse inwoners
De inwoners van Wielsbeke zijn stuk voor stuk trots op hun beroemde ereburger. “En misschien wordt ze ooit de 10.000ste inwoner van onze gemeente”, zegt de trotse burgemeester Jan Stevens. "Wullaert is de beste voetbalster die er op dit moment op de Belgische velden rondoopt. Drie Gouden Schoenen, 100 A-caps voor de nationale ploeg en een spits die niet alleen met Anderlecht en Standard Fémina de ene prijs na de andere binnen haalde. Ze kon ook haar ‘mannetje’ staan in Europese topploegen zoals VFL Wolfsburg en Manchester City. Haar laatste match voor de Red Flames speelde ze vorige week tegen Kosovo. Toen scoorde ze 4 goals en gaf twee assists. Typisch Tessa."
Altijd planché
Wullaert kreeg een mooi lint als ereburger en een trofee die werd gemaakt door Joseph Mortier (87), een oude bekende van Tessa. “Ik ken Tessa zeer goed want toen ze jong was voerde ik haar regelmatig naar de training en naar de wedstrijden van de nationale ploeg, samen met mijn kleinzoon en kleindochter die ook goed konden voetballen. Maar Tessa had het karakter om het te maken, om uit te groeien tot de topspeelster die ze nu is. Wat Tessa typeert? Ze gaat altijd ‘planché’, tot het uiterste. Het is één van haar kwaliteiten waarom ze het zo ver heeft gebracht.”
Ooit kom ik terug naar Sint-Baafs-Vijve
Aan de prachtige Leieboorden in Sint-Baafs-Vijve voelt Tessa Wullaert zich duidelijk als een vis in het water. "Ik heb mijn agenda vrijgehouden voor deze dag. Dit is mijn geboortestreek, vandaag zijn mijn familie en kennissen hier, dit heb ik nodig. Ooit komt ik nog wel terug naar de streek om me er definitief te vestigen." De waardering tussen Wielsbeke en de nieuwe ereburger is groot. "Maar Joseph Mortier, dat is toch iets speciaals. Ik ken Joseph al van toen ik klein was en ik apprecieer enorm wat hij vroeger voor mij heeft gedaan. Dat hij die trofee heeft gemaakt voor mij, vind ik fantastisch. Want ik weet dat hij een moeilijke periode meemaakt. Hij verloor zijn vrouw en zoon en vecht tegen leukemie. En toch staat hij hier.”
