Meerdere meldingen van stalking, tot het gruwelijk misliep: proces tegen viervoudig moordenaar van start 

Op het assisenhof in Brugge staat vanaf vandaag Alexander Dean terecht. De nu 29-jarige man moet zich verantwoorden voor de moorden op zijn ex-vriendin Maïlys Descamps en haar twee grootouders op 25 juli 2017. Alexander Dean was toen 24 jaar, Maïlys 18 jaar. Ook staat hij terecht voor de foltering en de moord op een amateurfotograaf, de dag daarvoor. 

"Ik heb het gisteren gedaan en ik doe het vandaag weer", zegt Alexander Dean als hij Maïlys en haar grootouders met een pistool dwingt te gaan zitten aan tafel. Het is 25 juli 2017, rond half negen 's avonds. In de uren daarvoor was hij via een ladder het ouderlijk huis in Gistel al binnengedrongen. Wanneer Maïlys thuiskomt ziet ze een schim, ze durft niet naar binnengaan en belt haar moeder. Die vraagt aan de grootouders die in de buurt wonen om met Maïlys binnen te gaan. 

Maïlys begint te filmen, want het is niet de eerste keer dat Alexander Dean haar lastigvalt. Op het filmpje is te zien hoe ze plots oog in oog komen te staan met de bodybuilder. Ze gaan zitten aan tafel, ze praten. Het beeld gaat op zwart, het gesprek is nog hoorbaar. Na 13 minuten stopt het filmpje, het geheugen van de telefoon van Maïlys zit vol. 

De moeder belt ondertussen ook naar de buurman, die gaat kijken, maar krijgt de voordeur in zijn gezicht gegooid. Ze belt ook herhaaldelijk naar de vaste lijn in het ouderlijk huis, en krijgt Alexander Dean aan de telefoon. Ze vertelt hem dat de politie er aan komt. Kort daarna steekt Alexander Dean Maïlys neer. Onmiddellijk steekt hij ook de grootvader, 7 keer. Daarna keert hij zich naar de grootmoeder. Rond half tien komt de politie aan bij het ouderlijk huis en treffen ze daar het bloedbad aan. De grootmoeder wordt nog tevergeefs gereanimeerd. Alexander Dean is dan al gaan lopen.

Nadien wordt duidelijk dat Alexander Dean voor de moordpartij in Gistel ook al amateurfotograaf Jeroen Verstraete had vermoord. Op 24 juli dringt hij zijn huis binnen in Gent - een bouwvallig kasteel waar de fotograaf van zijn werkgever mag wonen. Hij vindt er de pikante foto's die de man van Maïlys had genomen, hij kan niet verkroppen dat die fotoshoot had plaatsgevonden. Wanneer de fotograaf rond 17 uur thuiskomt staat de bodybuilder met een knuppel achter de voordeur. Hij slaat hem neer, en dwingt hem zijn kleren uit doen. Verstraete wordt met zijn handen en voeten vastgebonden. 

Alexander Dean verklaart dat ze "8 uur lang gepraat hebben". Dat hij Verstraete nog liet roken, en naar het toilet liet gaan. Volgens het dossier gaat het over een lange martelgang en doodsstrijd (vandaar ook de aanklacht "foltering"). Dean steekt hem uiteindelijk neer. 

In de ochtend van 25 juli gaat een collega van Verstraete kijken bij het kasteel. Hij ziet de voordeur halfopen staan en belt de politie. Rond half negen 's ochtends komen de agenten aan en gaan ze het kasteel binnen met getrokken wapens. Alexander Dean is dan al vertrokken naar zijn huis in Brugge, om van daar naar het ouderlijk huis van Maïlys in Gistel te gaan. Op haar kamer neust hij rond in haar spullen en op haar laptop, tot Maïlys en haar grootouders binnenkomen. 

Alexander Dean wordt pas op 26 juli opgepakt in een Delhaize-winkel in Oostende. In zijn rugzak zit nog het mes waarmee hij de moorden heeft gepleegd. De politie brengt hem met loeiende sirenes naar het politiekantoor. "Waarom is dit allemaal nodig? Er is toch niemand dood?", zegt hij tegen de agenten.

De aanleiding voor de zware moordpartij is de op de klippen gelopen relatie tussen Alexander Dean en Maïlys. De twee woonden meer dan een jaar samen, en in die periode leek de relatie al giftig. Maïlys zou met niemand contact mogen gehad hebben, hij controleerde haar op alle mogelijke manieren en eiste dat ze haar gsm afgaf. "Ze werd zijn bezit", klinkt het in de akte van beschuldiging. "Ze mocht niets meer, enkel nog onder zijn hoede en onder zijn controle blijven". Hij was, zo blijkt, enorm jaloers.

Na hun breuk lijkt Dean volgens vrienden in zijn omgeving depressief. En dat vertaalt zich in feiten van stalking: tientallen onbeantwoorde sms-berichten, maar ook een zestal fysieke confrontaties. Dean verstopt zich in het tuinhuis van Maïlys, wacht haar op aan haar werk, duikt enkele keren op aan de woning van de buren op zoek naar de jonge vrouw, én hij bedreigt haar aan het station met een mes. Maar daar blijft het niet bij: ook een vriend van Maïlys zoekt hij thuis op met een mes. 

De ouders van Maïlys Descamps bellen verschillende keren de noodcentrale en doen ook aangifte van de voorvallen bij de politiediensten. Daar was hij al gekend voor intrafamiliaal geweld ten aanzien van zijn moeder, in 2010. Volgens de ouders minimaliseert de politie de klachten.

De politie start twee opsporingsonderzoeken op, maar de man wordt geen enkele keer in voorhechtenis genomen. Dat schaadt het vertrouwen van de ouders in de politie, waardoor de moeder de avond van de feiten zelf voor hulp eerst naar de buurman belt. Ze dienen ook een klacht in bij Comité P, die start een onderzoek naar de politiezone, maar het resultaat daarvan is niet publiek gemaakt.

Dat Dean overigens op voorhand goed heeft nagedacht over de moorden, moet blijken uit chatgesprekken die hij had met een vriend, waarin hij schrijft dat hij Maïlys gaat doden.

Dean spreekt ook meermaals over het idee om zelfmoord te plegen en post enkele dagen voor de feiten een video op YouTube waarin hij zichzelf filmt en insinueert dat hij uit het leven zou stappen. Hij heeft het in die video over "zijn vrouw". "Ik hou van je op een manier waarop jij niet van me houdt. Ik kan het niet van me afzetten (...) Dus dit is het dan", zegt Dean daarin. "Als deze video geüpload is, ga ik mijn spullen pakken en maak ik mezelf klaar."

Speurders valt op hoe Dean bij het hele gebeuren zo rustig en emotioneel oppervlakkig blijft. Dat begint al bij het moment dat de man wordt opgepakt en er een eerste verhoor volgt. Hij is kalm, oogt ontspannen en beheerst, en praat tegen de agenten eerst over koetjes en kalfjes. Ook weken later, op de reconstructie, toont hij amper emoties. "Koel en afstandelijk", zeggen experten. 

Volgens gerechtspsychiaters vertoont de man ook in de verhoren erop geen enkel schuldgevoel, maar doet hij aan schuldverschuiving. Hij verklaart dat hij "Maïlys al jaren probeerde weg te houden van het slechte". En dus nu een goede daad heeft gesteld, zodat niemand haar nog pijn kan doen. Zo had hij naar eigen zeggen de keuze: haar leven kapot laten gaan, of haar leven nemen. Op dit proces zullen nabestaanden dus zeker willen horen of de man na al die jaren nog altijd geen schuldbesef toont. 

Hij blijkt wel het prototype van de narcist te zijn, wat vaak het geval is bij plegers van partnergeweld. Er is sprake van "psychopate karaktertrekken". Het risico op verdere geweldpleging blijkt zeer hoog te zijn. In die mate dat behandeling volgens experten "uitgesloten is en zelfs contraproductief werkt". Alexander Dean is "niet in staat normale warme menselijke emoties te ervaren", aldus de psychiatrische deskundigen. "Elk inzicht in pijn, angst of het ongemak van anderen is louter abstract en verstandelijk. Dat blijkt uit de wijze waarop hij zijn partners behandelt. Uit de ongevoelige wijze waarop hij de feiten gepleegd heeft, blijkt dat hij er zelfs van geniet."

De vraag is dus of de maatschappij wil dat deze man ooit nog vrijkomt. Hij zal wellicht een levenslange celstraf krijgen en een bijkomende terbeschikkingstelling, waardoor hij bij een mogelijke vervroegde vrijlating nog altijd onder controle van justitie staat (en wellicht terug naar de cel moet).