Turkse gemeenschap in Maasmechelen leeft mee met slachtoffers aardbevingen in Turkije en Syrië
De Turkse gemeenschap in Limburg volgt het nieuws over de zware aardbevingen in Turkije en Syrië op de voet, en dat doet ook Hasan Düzgün uit Maasmechelen. Zijn familie woont in de getroffen regio. Pas na uren wachten, kreeg hij het verlossende nieuws dat ze ongedeerd zijn.
Hasan Düzgün en Onur Akpinar kijken al heel de dag vanuit de woonkamer in Maasmechelen naar de live verslaggeving over de aardbevingen in Turkije en Syrië via de Turkse nieuwszender TGRT Haber. "Ik heb het nieuws deze morgen vernomen", zegt Düzgün. "Ik was vroeg op omdat ik moest gaan werken. Mijn gsm stond op stil en ik zag dat ik een heleboel gemiste oproepen en berichten had. Daarna heb ik vernomen dat er een aardbeving is geweest in de stad waar ik geboren en opgegroeid ben."
Ook Onur Akpinar hoorde het slechte nieuws al vroeg in de ochtend: "Ik heb een bericht gekregen van een vriend uit Turkije, in de stad Urfa. Om 4 uur in de ochtend stuurde hij me in een bericht dat er een aardbeving was geweest. Ik dacht eerst dat het een aardbeving zou zijn van ongeveer 3.5. Op dat moment wist ik niet dat het om zo een hevige aardbeving ging."
2 uur lang niks van ouders gehoord
"Mijn ouders zijn op dit moment daar", vertelt Düzgün. "De eerste 2 uur was het bang afwachten, want ik kon hen niet bereiken door netwerkproblemen. Daarna heb ik mijn familie toch kunnen bereiken en heb ik vernomen dat het goed gaat met hen. Er is wel veel schade aan het gebouw waar ze wonen en aan de stad zelf." Düzgün is erg aangedaan door de gebeurtenissen: "Hoe beschrijf je zoiets? We zijn nog altijd in shock. Het is nu middag en ik ben nog altijd aan het bekomen van de gebeurtenissen."
Mijn ouders zijn nog altijd in shock
"Onze mama heeft ons proberen te bellen, maar ze kon ons eerst niet bereiken door de communicatieproblemen. Toen dat uiteindelijk wel lukte, zag je tranen en angst in haar ogen. De aardbeving gebeurde rond 4.15 uur lokale tijd. Iedereen is beginnen te schreeuwen en panikeren. Gelukkig hebben ze hun appartementsgebouw van 13 verdiepingen hoog onmiddellijk verlaten", zegt Düzgün.
"De eerste uren hebben mijn ouders doorgebracht in de auto en nadien hebben ze de stad verlaten om de nacht ergens anders door te brengen. Ze zijn trouwens nog altijd in shock. Andere familieleden van mij zijn in Adana. Met hen gaat het goed, op een aantal lichtgewonden na. Er is heel veel materiële schade. Het huis van mijn nicht is volledig ingestort. Een neef van mij werkt bij de politie. Ik heb hem nog niet kunnen bereiken, maar ik denk dat het wel goed gaat, anders zou ik het wel gehoord hebben van mijn familie."
"Een vriend uit Maasmechelen heeft me zonet verteld dat ze haar schoonzus heeft verloren door de aardbeving. Hoe erg. Aan de andere kant vind ik het wel heel fijn dat mensen solidair zijn. Ik heb vandaag heel veel berichten en telefoons gekregen van vrienden, kennissen en zelfs uit politieke kringen, omdat ze weten dat ik uit de getroffen regio afkomstig ben."
Zelfs mijn schoonbroer die in Ankara woont, heeft de beving gevoeld
Onur Akpinar heeft geen familie die in het getroffen gebied woont, maar hij maakt zich wel zorgen over een vriend van hem: "Mijn familie woont in het Westen van Turkije, maar ik heb wel vrienden die in het Oosten van Turkije wonen. Om 11 uur heb ik nog een WhatsApp-bericht met een vriend gestuurd, maar om 11.24 uur was er een tweede aardbeving en sindsdien heb ik geen bericht meer gekregen. Ik ben ongerust. Maar ik heb wel hoop, want hij was niet in het risicogebied. Dus laten we hopen dat ik toch een berichtje van hem ga krijgen."
De aardbeving had een kracht van 7.8. "Ik heb daarnet mijn schoonbroer die in Ankara woont aan de lijn gehad. Zelfs daar hebben ze de aardbeving gevoeld, maar daar zijn gelukkig geen slachtoffers."
Grote solidariteit
"Ik zie veel oproepen hier op sociale media om de slachtoffers in Turkije en Syrië te helpen", Akpinar. "En dat doet deugd." Zo zou de moskee in Maasmechelen een hulpactie organiseren. Aan het gemeentehuis van Maasmechelen hangt er ook een Turkse vlag halfstok als eerbetoon aan de Turkse slachtoffers.
