Slachtoffers treinramp Buizingen wachten al 13 jaar op erkenning en vergoeding van de verzekering
Volgens Anita Mahy van de vzw "Treinramp Buizingen: Nooit meer", wachten de slachtoffers van de treinbotsing in 2010 nog steeds op een vergoeding. Mahy zat zelf op de trein, maar raakte niet gewond. Ze strijdt samen met de andere slachtoffers voor een erkenning van de morele schade. Bij de treinramp overleden negentien mensen en raakten honderden mensen gewond.
Volgens de vzw "Treinramp Buizingen: Nooit meer" heeft nog geen enkel slachtoffer van de treinramp een vergoeding gekregen van de verzekering. Op 15 februari 2010 reden twee treinen, een uit Quiévrian en een uit Leuven, in volle ochtendspits op elkaar in Buizingen. Het ongeval kostte het leven aan negentien mensen en honderden mensen raakten gewond. De oorzaak van het ongeval zou een menselijke fout zijn geweest van de bestuurder van de trein uit Leuven, die een rood sein zou voorbijgereden zijn. Maar ook Infrabel en de NMBS werden veroordeeld omdat de sporen niet waren uitgerust met een veiligheidssysteem.
Herdenking
Voor de twaalfde keer op rij kwamen de nabestaanden en de slachtoffers van de treinramp gisteren samen aan het herdenkingsmonument op het Gemeenteplein in Buizingen. Daar brandden negentien lichtjes aan het monument en werd negentien witte rozen werden neergelegd na een minuut stilte.
Er is nog geen euro uitbetaald door de verzekering aan de slachtoffers van de treinramp in Buizingen
Geen vergoeding
Anita Mahy uit Bergen zat zelf op de trein, maar raakte niet gewond. “Ik zat in de tegenovergestelde richting en dat heeft me gered. Als voorzitster van de vzw "Treinramp Buizingen: Nooit meer" strijd ik voor een erkenning en ook een vergoeding voor de morele schade. Ik ben nog steeds bang op de trein en ga steeds in tegenovergestelde richting zitten. Voorlopig heeft de verzekering nog geen schadevergoeding uitbetaald, voor geen enkel slachtoffer. Ook niet voor diegenen die hoge medische kosten hebben. Dat is echt een schande.”
