Ouders omgekomen Alexander en Sascha getuigen op terreurproces: "Ik wens de daders naar de hel"

Edmond Pinczowski (76), de vader van Alexander en Sascha, vertelde hoe hij de ochtend van de aanslagen zijn kinderen ging afzetten in het station van Hasselt, vanwaar ze de trein namen naar Brussels Airport.

Van daaruit zouden ze naar New York reizen, waar zoon Alexander (29) met zijn vrouw een appartement had, en waar dochter Sascha (26) werk ging zoeken nadat ze er had gestudeerd. De man vertelde dat zijn zoon nog uit de auto sprong vlak voor het vertrek om zijn moeder een knuffel te geven - "het zou de laatste zijn". De kinderen moesten lopen om hun trein te halen - maar Sascha draaide zich nog eenmaal om om te zwaaien, "de laatste keer in haar leven". 

Edmond Pinczowski zei dat hij zijn zoon belde toen hij terug thuis was in Lanaken, waar het Nederlandse gezin woonde, omdat hij een onbetaalde factuur had gevonden en niet wist wat ermee te doen. "Ons telefoongesprek duurde niet lang. Na enkele minuten, om exact 7.58 uur, viel zijn stem plots weg. Pas weken later begreep ik dat door de enorme luchtverplaatsing van de bom de communicatieverbindingen waren uitgevallen." 

De ouders van Alexander en Sascha getuigden over het enorme verdriet dat hen trof. "Ons leven is immens veranderd. We zijn niet langer de fiere ouders van twee fantastische kinderen. Het is een inspanning om 's morgens op te staan, om voort te gaan met het leven. Er zijn slechte dagen, soms goede dagen, maar nooit meer een dag die begint als een prachtige dag. Er resten ons alleen nog herinneringen aan dagen die we als vanzelfsprekend beschouwden", zei moeder Marjan Fasbender. 

Het koppel heeft ook geen andere familie meer. De vader en moeder hebben allebei Joodse wortels, en hun ouders zijn de enigen van hun familie die de Tweede Wereldoorlog overleefd hebben. "Met als gevolg dat ik nooit oma's en opa's, tantes en nonkels, neefjes en nichtjes had. Nu, en opnieuw door geweld, heb ik ook geen kinderen meer. Mijn vrouw en ik zijn voor de rest van ons leven op elkaar aangewezen. Ik meen te kunnen zeggen dat we daar tot nu toe wonderwel in slagen. Het zal er in de toekomst niet makkelijker op worden, zeker als een van ons beiden er niet meer zal zijn. Het leven gaf ons zware klappen, maar verslagen voelen we ons allerminst."

"Als ik mijn zin zou krijgen, zouden de beschuldigden de rest van hun leven in de hel doorbrengen", zei de moeder van Sascha en Alexander. Ik ben geen wraaklustig persoon, maar door hun daden ben ik ergste versie van mijzelf geworden. Geen gebeurtenis is erger om te herdenken. Mijn enige plezier zou zijn te weten dat ze hun herdenking achter tralies doorbrengen. Theodore Roosevelt zei dat het licht uit zijn leven verdween toen zijn moeder stierf. Ik zal nooit begrijpen en vergeven."

Ook de ouders van de destijds 21-jarige student Bart Migom (21) kwamen aan het woord. Ze getuigden samen voor het assisenhof in Brussel, terwijl op de grote schermen foto's geprojecteerd werden van hun zoon, een jonge man met een brede glimlach.

De ouders vertelden dat hij naar de VS zou reizen naar zijn vriendin, die hij er had leren kennen. Ze getuigden ook dat hij vol plannen zat en dat zijn trouwdatum zelfs al vastlag. En over de moeilijke drie dagen na de aanslagen toen ze in het ongewisse waren over het lot van Bart. 

De vader van Migom vroeg aan het einde van zijn getuigenis aan de beschuldigden waarom ze de feiten hebben gepleegd, en welke zin het had. "Jullie hebben de voorbije jaren in jullie leven allerlei keuzes gemaakt", zei de moeder. "Die keuzes hebben jullie uiteindelijk hier gebracht, in deze zaal. Maar ook nu, op dit moment, staan jullie op een kruispunt, waarop jullie opnieuw een keuze kunnen maken." Ze riep hen op om hun "verantwoordelijkheid te nemen".

Nadien kwam Caroline Leruth getuigen, die op 22 maart 2016 op de luchthaven was. Zij laakte dat het zolang duurde vooraleer de hulpdiensten aankwamen, en sprak beschuldigde Mohamed Abrini aan over zijn "laffe daad".