CHECK - Neen, deze foto van een voetafdruk bewijst niet dat de maanlanding nep was

"One small step for man, a giant leap for mankind", sprak Neil Armstrong in juli 1969 zijn inmiddels beroemde woorden. Armstrong en zijn collega Buzz Aldrin waren in die tijd de eerste mensen die voet op de maan zette. Al werd dat ook toen niet door iedereen geloofd. De maanlanding, die uitgezonden werd op televisie, was volgens sommigen het werk van acteurs en Hollywoodproducers. 

Ook nu nog gaat de theorie dat de landing ergens in een studio in Los Angeles werd opgenomen en nooit écht plaatsvond gretig rond. Dat bewijst bijvoorbeeld een foto die de laatste maanden (opnieuw) vaak verspreid wordt.

Op de afbeelding zie je het ruimtepak van Armstrong dat in het Smithsonian National Air and Space Museum in de Amerikaanse hoofdstad Washington D.C. staat tentoongesteld. De zool van de laars is duidelijk plat en heeft aan de hiel nog een kleine hak. Daarom wordt de afbeelding vergeleken met een foto van de afdruk die Armstrong zogezegd (eigenlijk gaat het om de afdruk van Aldrin, red.) achterliet op het maanoppervlak. Die toont duidelijk een ovale schoen met horizontaal gestreept profiel. 

De vergelijking gaat al enkele jaren rond, maar dook de laatste maanden opnieuw vaker op. Mogelijk omdat de NASA (National Aeronautics and Space Administration, red.) steeds meer details bekend maakt over een nieuwe maanmissie in 2025, de eerste sinds 1972.

Verschillende tweets werden al duizenden keren gedeeld en haalden miljoenen views. Er wordt telkens gesuggereerd dat er op z'n minst iets niet klopt aan het verhaal achter de maanlading. 

Nochtans is de verklaring voor het patroon dat niet overeenkomt bijzonder simpel. Aldrin en Armstrong droegen tijdens hun maanwandeling namelijk speciale overschoenen. Dat is bijvoorbeeld ook goed gedocumenteerd op de foto's van toen. 

In dit stuk van The New York Times kan je lezen hoe de overschoenen aan hun specifieke vorm en profiel kwamen. Vooral het feit dat wetenschappers tot voor 1969 totaal geen idee hadden hoe de maanondergrond aanvoelde, stelde de ontwerpers van de overschoenen voor uitdagingen. Een theorie is dat een groot schoenoppervlak het gewicht van de astronauten beter zou verdelen mochten ze in het maanoppervlak wegzakken.

Waarom het museum die schoenen dan ook niet in de vitrine zet om misverstanden te voorkomen? Omdat beide paren overschoenen zich op zo'n 384.000 kilometer van het aardoppervlak bevinden. Aldrin en Armstrong gooiden hun paar net voor hun terugreis weg op de maan om plaats en gewicht te sparen. 

Gene Cernan en Harrison Schmitt van Apollomissie 17 (1972) brachten hun overschoenen trouwens wél terug. Je kan deze bekijken in hetzelfde Smithsonian Air and Space Museum waar ook het pak van Armstrong ligt.