Maarten Gabriels voor vijfde keer winnaar van "Keizerschap" in Lillo: "Dit is de Champions League van het gansrijden"
In Lillo heeft Maarten Gabriels voor de vijfde keer het zogenaamde "Keizerschap" gewonnen. Dat is de apotheose van het gansrijden, een traditie waarbij ruiters op boerenpaarden proberen om de kop van een dode gans te trekken. Daarmee mag Gabriels zich nu "keizer van de polder" noemen, en zal het toernooi volgend jaar in zijn thuisdorp Zandvliet plaatsvinden.
In het polderdorp Lillo heeft Maarten Gabriels vandaag voor de vijfde keer het "Keizerschap" gewonnen. Dat is de finale van het gansrijden, een traditie waarbij ruiters op boerenpaarden proberen om de kop van een dode gans te trekken. Het is bovendien ook de derde keer dat Gabriels in Lillo de wedstrijd wint. "Ik rijd hier heel erg graag, er gaan nu heel veel emoties door mijn lijf", vertelt hij meteen na z'n overwinning. "Na een, twee, drie en vier kom je al snel uit bij vijf!"
Het gansrijden is een bekende populaire traditie in de Antwerpse polder. Het "Keizerschap" is een soort finale, maar vooraf vinden dezelfde wedstrijden al plaats in de verschillende andere poldergemeenten. "Eigenlijk start het ganzenrijdersseizoen ergens midden februari", vertelt iemand uit het publiek. "Dan strijden de verschillende ganzenrijdersverenigingen in elk polderdorp tegen elkaar om daar koning te worden."
Die verschillende koningen streden dan vandaag om de keizerstitel in Lillo, het dorp van de vorige winnaar. "Eigenlijk is dit de Champions League van het gansrijden", vertelde iemand uit het publiek. De winnaar van vandaag mag zich een jaar lang "keizer van de Polder" noemen, een eer die nu dus voor Gabriels is weggelegd. Daarnaast zal het "Keizerschap" volgend jaar in zijn thuisdorp Zandvliet doorgaan.
"Dit brengt hele polder samen"
Dat het evenement heel wat mensen aantrekt, blijkt ook uit de reacties in het publiek. "Dit brengt de hele polder bij elkaar", vertelt iemand. "Iedereen kent elkaar: jong en oud drinken hier gezellig samen, iedereen is elkaars vriend", klinkt het nog. "Zeker als je niet moet meerijden is het heel leuk om pintjes te drinken met mensen die je soms al jarenlang niet meer hebt gezien."
Van rivaliteit tussen de poldergemeenten is dan ook niets te merken. "We lachen daar vooral mee, al is het natuurlijk wel bittere ernst", zegt iemand uit het publiek. "Je verdedigt tenslotte de eer van je eigen dorp, ook al ken je vaak de deelnemers uit de andere dorpen wel erg goed."
