Scherpe debatten over klimaat zinderen na in de mailbox van de nieuwsombudsman
Anuna De Wever en Maarten Boudry debatteerden deze week in de studio bij Phara de Aguirre over zin en onzin van economische “degrowth” of “ontgroei” om het klimaat te redden. Een Europese wet over natuurherstel veroorzaakt politieke onrust tot in de federale regering. Klimaat, biodiversiteit en natuurherstel zitten op het snijvlak van wetenschap en politiek. Activisten, academici en beleidsmensen zijn ermee bezig, maar ook u, als kijker.
Kijkers hebben duidelijk hun favoriete gesprekpartner: voor of tegen Anuna De Wever, voor of tegen Maarten Boudry.
“Het heeft mij mateloos geïrriteerd dat Anuna De Wever een forum krijgt zonder dat zij ook maar een minimum niveau van deskundigheid in de betrokken materie aan de dag kan leggen”. H.B.
“Zodra ik Maarten Boudry weer eens in het panel zie verschijnen, weet ik dat er weer geen debat die naam waardig zal zijn. Onder een debat versta ik een uitwisseling van onderbouwde argumenten (…) Ik zou op z’n minst verwachten dat de samenstellers van het panel de leden selecteren op hun bekwaamheid m.b.t het thema”. M.D.
Het redactiestatuut zegt dat alle “relevante stemmen” aan bod mogen komen. Beiden zijn ze wel degelijk relevant in het klimaatdebat.
"Woordenbrij"
Vaak klinkt ook het verwijt dat de favoriete gesprekspartner te weinig tijd krijgt om zijn of haar standpunt duidelijk te maken. “Slechte moderatie!” lezen we dan. Die moderatie is en blijft mensenwerk en zal nooit iedereen tevreden kunnen stellen. Sommige kijkers storen zich dan weer aan het verloop van het debat zelf:
“Zodra mensen in een debat elkaar brutaal, zeg maar lompweg, beginnen te onderbreken haak ik dus af. Meer nog, ik vind dat iedereen dat zou moeten doen en al zeker de moderator van het debat. Er ontstaat dan een woordenbrij die, ook hier weer, snel aan volume wint. De winnaar van het debat is dan diegene die het luidste kan? Die het minst bereid is tot het aanhoren van de argumenten van de ander?” W.V.L.
Debatten mogen best scherp zijn. Maar die scherpte kan soms de verstaanbaarheid wat in verdrukking brengen. Toch kan een redactie, of een moderator, dat niet altijd op voorhand inschatten, want zo’n debat gaat rechtstreeks op antenne.
“Klimaatspecialisten graag!”
In dezelfde lijn kregen we mails over het debat in “Terzake” tussen Vlaams minister Zuhal Demir (N-VA) en Europees parlementslid Kathleen Van Brempt (Vooruit) over het Europese klimaatbeleid.
Sommige kijkers hebben geen boodschap (meer) aan gekrakeel en vragen de redactie om vooral de stem van de wetenschap te laten horen.
“Ik vind niet dat alles wat wetenschappelijk is automatisch een aureool moet krijgen. Maar ik zou toch wel eens een discussie willen zien over de urgentie van bvb een hartoperatie en de manier waarop dit best gebeurt. En daarover dan een hartspecialist en een politicus naast elkaar zien zitten in een panel. Ga je die hartspecialist dan zijn woord laten zeggen of die politici en politieke commentatoren het woord geven? (…) Maar als het over klimaat gaat, dan mag iedereen mee leuteren en wordt die wetenschapper gewoon op hetzelfde niveau gesteld als die anderen die vinden dat.... en er verdomd voor zorgen dat het allemaal...uitgesteld wordt omdat ze hun eigen achterban willen napraten”. P.D.
De redactie moet zeker aandacht hebben voor wat de wetenschappers ons komen vertellen over het klimaat. Dat gebeurt ook. Maar een redactie kan belangrijke kwesties als klimaat, biodiversiteit en natuurherstel toch maar moeilijk overlaten aan wetenschappers alleen.
Hoe we de klimaatcrisis aanpakken hangt nauw samen met hoe het maatschappelijk draagvlak en het publieke debat daarover evolueert. Politici vertalen dit uiteindelijk naar beleid. Ze bepalen daarmee de richting die een samenleving uitgaat. Daarover leggen ze best verantwoording af, ook in de media.
Tot slot deze tip aan de redactie: los van het woelige tv-debat over “degrowth” is het zinvol om dit thema eens grondig uit te werken, want hierover is jammer genoeg maar weinig te vinden bij VRT NWS.
