Onderzoek legt discriminatie op huurmarkt in mijngemeenten bloot: "Mensen met Turkse naam worden minder vaak uitgenodigd"
Mensen met een Turkse naam hebben 16% minder kans om uitgenodigd te worden om een huurwoning te bezichtigen in de Limburgse mijngemeenten. Dat blijkt uit een onderzoek dat werd uitgevoerd door de UHasselt en de VUB. "We hebben vastgesteld dat een Mehmet vaker een woning misloopt dan een Dirk", concludeert professor Samantha Bielen (UHasselt).
In opdracht van stad Genk voerde professor Samantha Bielen van de UHasselt samen met professor Pieter-Paul Verhaeghe van de Vrije Universiteit Brussel (VUB) een nulmeting uit over de discriminatie op de huurwoningmarkt. “Omdat we meer inzicht wilden krijgen in de huidige huurmarkt zochten we contact met andere mijngemeenten, namelijk Beringen, Houthalen-Helchteren en Maasmechelen”, verduidelijkt schepen Aniek Nagels, schepen van Samenleving in Genk (CD&V) aan. “Op die manier konden we gemakkelijker aan een wetenschappelijk onderbouwde steekproef van huuradvertenties geraken.”
Werking van het onderzoek
“Tijdens de onderzoeksperiode van 11 februari 2021 tot 3 oktober 2021 werden 391 praktijktesten uitgevoerd”, vervolgt Mustafa Uzun, schepen voor Diversiteit in Maasmechelen (CD&V). “Bij deze testen reageerden gelijkaardige kandidaat-huurders op dezelfde huuradvertentie via Immoweb, Zimmo of Immovlan. In correct Nederlands verzochten ze woning te mogen bezoeken, met als enige verschil een Belgische of Turks klinkende naam."
In vergelijking met andere Belgische steden zoals Antwerpen, Mechelen, Gent en Leuven ligt het discriminatie-effect in de Limburgse mijngemeenten wel lager.
Volgens de professor liegen de resultaten er niet om. “In de cijfers zien we een duidelijk verschil tussen het aantal uitgenodigden met een Belgisch klinkende naam tegenover de Turkse naam. In 16% van de gevallen werd de kandidaat met een Turkse naam niet uitgenodigd, en de kandidaat met een Belgische naam wel. Verder maakt het niet uit of een kandidaat met een migratie-achtergrond extra informatie verschaft. Dit doet vermoeden dat de discriminatie niet gebeurt omwille van risicovermijding of een tekort aan informatie, maar eerder omwille van een intrinsieke afkeer voor etnische minderheden. Een andere opvallende vastelling uit het onderzoek is dat er in de mijngemeenten geen bewijs is voor het vinden van discriminatie op basis van inkomensbron."
Ondanks het feit dat er duidelijk sprake is van discriminatie, is er een klein lichtpuntje: “In vergelijking met andere Belgische steden zoals Antwerpen, Mechelen, Gent en Leuven ligt het discriminatie-effect lager.”
Actieplan
Nu de cijfers er zijn, willen de lokale overheden zo snel mogelijk actie ondernemen. “We willen bijvoorbeeld een opleiding voor makelaars en private huurders voorzien, en een convenant met de sector afsluiten en het woonloket verder verankeren als meldpunt voor discriminatie”, besluit Alessandro Cucchiara, Genks schepen van Wonen (Vooruit).
