Na de schok: Turkije wil via DNA-onderzoek tienduizenden onbekende slachtoffers identificeren

Acht dagen na de aardbeving blijft het dodental in Turkije en Syrië oplopen. “Een aardbeving is een typisch voorbeeld van een open ramp: je hebt geen idee van het aantal slachtoffers of hun identiteit”, vertelt forensisch tandarts Eddy De Valck. Als deel van het Disaster Identification Team (DVI) helpt hij bij rampen om zoveel mogelijk dodelijke slachtoffers te kunnen identificeren. In Turkije, waar de laatste dagen enorme begraafplaatsen werden ingericht, doet de overheid dat noodgedwongen via DNA-onderzoek.

BELUISTER: Het volledige gesprek tijdens 'De Wereld Vandaag' op Radio 1.

“Voor men het lichaam in een massagraf onderbrengt, neemt men een staal bloed af, met in hun dossier de vermelding waar ze zich bevinden", vertelt De Valck. "Gelet op de situatie, vrees ik dat het grootste deel van de identificaties op die manier zal moeten gebeuren. Andere gegevens zijn vaak gewoon niet voorhanden.”

In principe kunnen Turkije en Syrië bij die identificatie ook hulp krijgen. “De Turkse overheid heeft dan wel jurisdictie over de slachtoffers, ze bepalen ook of Interpol of buitenlandse teams mee helpen met de identificatie. Die vraag tot assistentie is nog niet gekomen, al kan dat in een latere fase nog altijd.”

Hoe dan ook wordt die identificatie nog een werk van lange adem. De Valck maakt de vergelijking met tsunami die in 2004 in Zuidoost Azië tot meer dan 200.000 leidde. “Toen zijn we met het Belgische DVI team naar Phuket in Thailand gegaan, waar 5.500 slachtoffers zijn gevallen. Het heeft drieënhalf jaar geduurd om hen te identificeren.”

Bovendien zitten veel slachtoffers nog vast onder het puin. “De vraag is dan in welke omstandigheden ze eruit komen en wanneer ze worden gevonden. Het DNA-onderzoek wordt moeilijker hoe langer je onder het puin zit.”