Zo is er een special van Durf te vragen met Siska Schoeters, waarin mensen met kanker antwoorden op alle vragen en een blik in hun leven geven. Lieve Blancquaert ontvangt in A day to remember in haar fotostudio mensen die een dierbare verloren hebben aan de ziekte. Jeroen Meus steekt met hartverwarmende Dagelijke kost een hele week lang kankerpatiënten en hun naasten een hart onder de riem. En er is tot slot ook Mijn kanker, een intiem portret van VRT NWS over twee kankerpatiënten in de fleur van hun leven.
Dagelijkse kost: van maandag 12 tot en met vrijdag 16 oktober om 18.15 uur;
Durf te vragen: op dinsdag 13 oktober om 20.40 uur;
Special VRT NWS Mijn kanker: op woensdag 14 oktober om 21.30 uur;
A day to remember: op donderdag 15 oktober om 20.40 uur.
Aandacht voor kanker, nu meer dan ooit belangrijk
'U hebt kanker'. Elk jaar krijgen meer dan 40.000 mensen Vlaanderen die diagnose te horen. Wie herstelt, draagt de gevolgen vaak nog jaren met zich mee. Tijdens de Dag tegen Kanker op 15 oktober roept Kom op tegen Kanker iedereen op om één dag expliciet hun medeleven en verbondenheid te tonen met kankerpatiënten en hun naasten. Zeker in deze corona-tijden zijn mensen die aan kanker lijden, extra kwetsbaar. Vele (ex-)patiënten zitten met extra zorgen en twijfels door het coronavirus. Net daarom is het belangrijk om te blijven aandacht besteden aan kanker en hen ook nu een hart onder de riem te steken.
Eén doet dat met vier speciale uitzendingen in de week van 12 oktober.
Dagelijkse kost (12/10 - 16/10)
Jeroen Meus komt op tegen kanker met hartverwarmende Dagelijkse kost. Hij steekt een hele week lang kankerpatiënten en hun naasten een hart onder de riem vanuit zijn keuken in Leuven. Hij kookt voor zijn buurtbewoners in de hoop dat zij de verschrikkelijke ziekte even kunnen vergeten, want spijtig genoeg kent iedereen wel iemand die getroffen is door kanker. Voor de buurvrouw maakt Jeroen een klassieke Gentse waterzooi klaar, de bloemist om de hoek trakteert hij op een originele rijstsalade. Ook een minestrone met soepvlees en asperges, een Griekse pastitsio en een kruidige stoofpot met linzen staan op het menu.
Elke aflevering uit de Kom op tegen Kanker-week van Dagelijkse kost begint met een persoonlijke videoboodschap waarin Jeroens gast van de dag vertelt hoe kanker zijn of haar leven getroffen heeft. Op het einde van de uitzending brengt de chef hen een bezoek om het gerecht persoonlijk af te leveren. Een mooi gebaar dat een glimlach op ieders gezicht tovert. En dat is exact waar de Dag tegen Kanker om draait: kankerpatiënten en hun naasten laten weten dat ze omringd zijn door mensen die hen steunen.
Dagelijkse kost voor Kom op tegen Kanker: van 12 tot en met 16 oktober om 18.15 uur op Eén.
Durf te vragen (13/10)
In een speciale uitzending van Durf te vragen nodigt Siska Schoeters 7 mensen uit die kanker hebben (gehad): Maja (34), Eric (68), Ona (17), Kris (40), Hada (48), Elly (59) en Joyce (30). Een vraag als: "Heb je wel genoeg gevochten?" of "Hoe voelt dat om je haar te verliezen?" zijn vragen die mensen met kanker regelmatig horen. Maar in de studio van Durf te vragen blijken er nog veel meer vragen te zijn voor de 7 getuigen. Siska stelt hen alle vragen die we niet altijd durven te stellen, en zij antwoorden eerlijk en openhartig. Dat levert een verrassende, soms geestige, soms confronterende inkijk in hun leefwereld, dromen en angsten op. Als voorstander van het directe vragen duikt Siska zelf nog dieper in het verhaal van sommige getuigen, in dit geval van Ona en Kris:
Samen met Siska gaan Kris (die maag- en slokdarmkanker heeft) en zijn vriendin Sofie naar Gasthuisberg voor een controleonderzoek. Voor Kris en het jonge gezin een spannende dag, omdat hij opnieuw onder de MRI-scan moet. De uitslag van dat onderzoek vertelt of zijn kanker stabiel is of net toeneemt.
Daarnaast gaat Siska ook op bezoek bij de 17-jarige Ona in het UZ Gent. Ona mag haar kamer niet uit en bezoek mag er enkel binnen met een mondmasker op, want ze heeft leukemie. Gelukkig brengt Siska wat verstrooiing. De volgende keer dat Siska Ona ontmoet, mag Ona opnieuw naar school. Samen met Siska viert ze haar laatste 100 dagen in school. Het wordt een blij weerzien met haar klasgenoten.
De getuigen:
Maja (34): huidkanker uitgezaaid in longen en hersenen
Maja is ongeneeslijk ziek. Volgens de dokters zou ze de zomer van 2019 niet halen. Ze kreeg een resem behandelingen, van chemo tot radiotherapie. Nu neemt ze thuismedicatie. Hoe frustrerend haar situatie kan zijn, Maja vindt het belangrijk om nuchter te blijven. Ze wil de ziekte bespreekbaar houden en vooral niets uit de weg gaan. Humor speelt daar een grote rol in.
Maja heeft een zoon van negen jaar. Samen met hem is ze enkele maanden geleden bij haar ouders ingetrokken, die een grote hulp zijn bij de dagelijkse taken.
Eric (68): prostaat- en huidkanker
Eric kreeg de diagnose van prostaatkanker in 2009. Ook zijn vader en broer kamp(t)en met de ziekte. Erics prostaat werd volledig verwijderd. Zeven jaar later, in 2016, moest hij nog altijd meer dan dertig sessies radiotherapie ondergaan. Eric kampt met incontinentie en impotentie, de typische complicaties waar veel mannen met prostaatkanker niet over durven te spreken. En dat is volgens Eric een groot probleem. Ook zijn echtgenote kon niet om met de fysieke gevolgen van zijn prostaatkanker. In 2015 zijn ze gescheiden.
Eric heeft naar eigen zeggen terug leren praten sinds zijn diagnose; hij is terug uit zijn schulp gekropen.
Ona (17): leukemie
Ona was nog maar net begonnen aan haar laatste jaar op de middelbare school toen ze de diagnose van acute leukemie kreeg. Ze had enorm uitgekeken naar dat laatste jaar. Nu volgt ze les via Bednet, wat heel goed is voor het sociale contact met haar klasgenoten. Ona moet geregeld chemo ondergaan en meerdere weken in afzondering in het ziekenhuis verblijven. Ze leeft dan letterlijk tussen vier muren, wat heel zwaar is voor haar. Ona is positief ingesteld. Ze merkt dat ze sinds haar diagnose een heel andere kijk heeft op de dingen in vergelijking met leeftijdsgenoten. Ona kijkt er heel hard naar uit om 'de laatste 100 dagen' samen met haar vrienden te kunnen vieren op school. Ze krijgt binnenkort een stamceltransplantatie, met haar papa als donor.
Kris (40): maag- en slokdarmkanker
In januari heeft Kris zijn eerste controle na een operatie en een zware chemobehandeling. Kris heeft een moeilijke vorm van maag- en slokdarmkanker, met lage overlevingskansen. Daar is hij heel realistisch over, maar toch laat hij het hoofd niet hangen:
"Het leven verandert wel, maar stopt niet bij kanker. En niemand is ermee geholpen als je in je bed gaat liggen en opgeeft."
Iets waar hij het wel moeilijk me heeft, is dat als hij binnenkort zou komen te gaan, zijn kinderen nog te jong zullen zijn om zich hun vader goed te herinneren. Kris en zijn vriendin Sofie hebben een dochtertje van anderhalf en een zoon van negen maanden.
Hada (48): long- en botkanker
Hada is ongeneeslijk ziek. Ze kreeg een radiotherapiebehandeling en neemt nu thuismedicatie. Hada's leven is helemaal veranderd na haar diagnose in 2015. Naar eigen zeggen voelt ze zich fysiek niet echt ziek, maar heeft ze het vooral mentaal heel zwaar. Hada heeft zich na de diagnose lang sterk gehouden, maar ze heeft een grote (mentale) klap gekregen zodra ze haar thuismedicatie begon te nemen (die volgens de dokters ook een grote invloed op het mentale welzijn kunnen hebben). Hada merkt dat ze moeite heeft met hulp vragen. Mensen moeten volgens haar dan ook echt niet wachten tot de kankerpatiënt zelf om hulp vraagt, want soms lukt dat gewoon niet.
“Biedt zelf hulp aan, of kom gewoon al eens langs voor een babbel.”
Elly (59): borstkanker
Elly kreeg in 2017 de diagnose van borstkanker. De tumor zat vlak achter haar tepel en een borstsparende operatie was niet mogelijk. Na de amputatie had Elly het heel moeilijk om de confrontatie met de spiegel aan te gaan. Ondertussen kreeg ze een borst- en tepelreconstructie en is ze heel blij met het resultaat. Elly voelt zich weer goed in haar vel.
Elly wil aandacht vragen voor seksualiteit bij amputatie/borstkanker. Ze roept partners dan ook op om in de slaapkamer (en daarbuiten) meer begrip op te brengen voor hun vrouwen met een geamputeerde borst of met borstkanker. Elly onderging geen chemo, maar dat maakt haar diagnose daarom niet minder erg.
“Mensen zeggen dat ik geluk heb dat ik geen chemo moest krijgen. Maar ik had geen geluk; ik had kanker.”
Joyce (30): teelbalkanker
Joyce kreeg in 2018 de diagnose van uitgezaaide (maar behandelbare) teelbalkanker. Hij onderging chemo en een operatie waarbij de zieke teelbal verwijderd werd. Joyce heeft bewust niet voor een teelbalprothese gekozen. Mocht hij zestien jaar oud geweest zijn op moment van de diagnose, dan had hij daar misschien anders over beslist. Het leven heeft voor Joyce sinds zijn diagnose toch heel wat andere betekenissen gekregen. Hij is heel rationeel van aard en werkt in zijn dagelijkse job met cijfers, maar dat is nu allemaal veel relatiever geworden. Hij is ook zachter en emotioneler. Joyce heeft een grote angst om te hervallen.
Durf te vragen: op dinsdag 13 oktober om 20.40 uur op Eén.
Mijn kanker (14/10)
Deze VRT NWS-reportage brengt een portret van gebroken jonge levens. In deze special volgt reporter Machteld Libert twee jonge mensen wiens leven helemaal overhoop werd gegooid door kanker. Valerie is 29 jaar wanneer ze in september vorig jaar te horen krijgt dat ze een agressieve borstkanker heeft. Plots wordt de pauzeknop ingedrukt in Valeries leven. Een leven vol sociale contacten en ambitie… Machteld volgt Valerie van chemotherapie, amputatie tot bestraling. Ook in haar worsteling met die andere borst. "Ik wil niet in een onevenwicht zitten, aan de ene kant één borst en aan de andere kant plat, gewoon plat."
Olivier (46) heeft een zeldzame kanker: oorspeekselklierkanker. Na vele operaties blijkt hij ook uitzaaiingen te hebben op de longen. En die uitzaaiingen kunnen niet meer weggenomen worden. Olivier gaat door met leven: gaat op zakenreis, blijft een toegewijde papa en echtgenoot. Opgeven staat niet in zijn woordenboek, al blijft hij realistisch: "Als de behandeling niet aanslaat, zal dat mogelijk de laatste vakantie zijn die we samen hebben."
Mijn kanker geeft een unieke inkijk in het leven en de kanker van Valerie en Olivier: tijdens hun behandelingen en operaties, maar ook in de intimiteit van hun leven en gezin. Een portret van veerkrachtige mensen ook wanneer het leven plots gebroken wordt.
Mijn kanker, een reportage van Machteld Libert en Kristiaan Grauwels: op woensdag 14 oktober om 21.25 uur op Eén.
A day to remember (15/10)
Na de vele mooie reacties vorig jaar op de special A day to remember, ontvangt Lieve Blancquaert in haar fotostudio opnieuw mensen die een dierbare hebben verloren aan kanker. Zij hebben als het ware 'een afspraak' met hun geliefde. Om de herinnering levendig te houden en om nog eens samen op de foto te gaan, maar ook om hun verhaal te delen met andere mensen en om een boodschap van hoop en levenslust te verspreiden.
Dit programma mogen maken was voor mij opnieuw het bewijs dat veel mensen een grote behoefte hebben om over hun verlies te praten."
Lieve Blancquaert: "Jammer genoeg kennen we allemaal mensen die getroffen zijn door kanker en verlies. Dit programma mogen maken was voor mij opnieuw het bewijs dat veel mensen een grote behoefte hebben om over hun verlies te praten. Iets wat in onze maatschappij nog steeds heel moeilijk ligt: een overleden geliefde levend houden door over hem of haar te praten... De mensen met wie ik voor deze special heb gepraat, waren ontzettend blij om mooie herinneringen op te halen en te kunnen vertellen over hun geliefden.”
A day to remember: op donderdag 15 oktober om 20.40 uur op Eén.
Opnames voor corona
De opnames voor deze specials dateren van enkele maanden geleden, toen er van corona nog geen sprake was of toen er andere veiligheidsmaatregelen van kracht waren. Hierdoor wordt er in de uitzendingen niet steeds afstand gehouden of worden er niet steeds mondmaskers gedragen.