Al sinds ik klein was, had ik nogal een redelijke fascinatie voor de zee. En nu wil ik eens weten wat dat wil zeggen, visser zijn … Op mijn 54ste mee mogen op een vissersboot is eigenlijk een grote droom die uitkomt”
Wim Lybaert is een kind van de zee. Als kleine jongen bracht hij zijn zomers door op het strand van Zeebrugge: krabben vangen op de oude muur van de haven, uren in de golven spelen, zeilen in zijn optimistje … Op zijn 18e werd hij redder op het strand en zelfs nu, als hij met zijn gezin op vakantie gaat, zoekt hij de zee op en de mannen van de zee, de vissers. Hij kan geen markt voorbij lopen zonder het viskraam te passeren, geen haven waar hij niet op zoek gaat naar een visser om een babbeltje mee te slaan. Het vissersleven is een leven dat Wim al van jongs af boeit en nu wil hij er eindelijk achter komen wat dat precies inhoudt.
In het nieuwe Een jaar op zee gaat Wim op zoek naar de ziel van onze vissers uit Zeebrugge, Oostende en Nieuwpoort. Hij gaat mee aan boord en wordt visser onder de vissers. De vissersstiel is een van de oudste beroepen ter wereld en, volgens de vissers zelf, het schoonste. De vrijheid van de open zee, de camaraderie, de spanning van de jacht … Maar de professionele visserij is een zware job. De schepen varen uit met vijf à zes bemanningsleden aan boord en blijven vaak dagen- of wekenlang op zee. Elke twee à drie uur halen ze de netten boven, maken ze de vangst schoon, wordt alles gesorteerd en in het koelruim weggestoken. En als het meezit, kunnen ze daartussen enkele uren slapen. En dit 24 uur op 24, 7 dagen op 7.
Naast het leven aan boord vertellen ook de achterblijvers, de mensen die aan wal blijven, hun verhaal. De vissersvrouwen die hun kinderen grotendeels alleen moeten opvoeden. Ze vertellen hoe je een relatie doet slagen met een man die tot 250 dagen per jaar van huis is en hoe je alleen een gezin draaiende houdt. Ook de zonen en dochters spreken over hoe ze opgroeiden met een vader die altijd op zee zat. En dan zijn er de vissers op rust. Wim praat met hen over de avonturen die ze meemaakten, over levenslange vriendschappen, de vrijheid en … het gemis.
Een jaar op zee brengt een verhaal over vriendschap, familiebanden, vertrouwen, sterke vrouwen, mannen met een roeping, trots, geloof in de toekomst maar bovenal over de liefde voor de zee.
Het is niet wij die naar de zee gaan, het is de zee die ons roept. En als je de roep niet hoort, dan ben je geen zeeman.”
Een jaar op zee: vanaf 27 maart elke maandag om 20.40 uur op Eén en al vanaf 6.00 uur 's ochtends via VRT MAX.
Een jaar op zee is een programma van Panenka voor Eén. De reeks kwam tot stand in samenwerking met Zeevissersfonds en met de steun van Brexit Adjustment Reserve - European Commission.
