17 september 2021 - 4 Oscars, een Golden Globe, 2 BAFTA’s en nog een kleine 300 andere awards. Zoveel beeldjes wist de Zuid-Koreaanse regisseur Bong Joo Ho binnen te rijven voor zijn film Parasite.
Vrijdag 17 september is dit prijzenbeest voor het eerst bij ons te zien op Canvas. Allemaal dankzij het werk van onze aankoopverantwoordelijken Bart De Poot en Catherine Wilmes.
Parasite is te zien op Canvas op 17 september om 21.20 uur en is daarna nog beschikbaar via VRT MAX.
Wat maakt van een film een goede Canvasfilm?
Catherine Wilmes, aankoopverantwoordelijke Canvas: “Voor Canvas vinden we het belangrijk dat de films die we selecteren een release hebben gehad in de Belgische zalen. Dat zorgt er ook voor dat die film al wat aandacht heeft gekregen in de pers, en er dus al wat naambekendheid is. Uitzonderlijk gebeurt het eens dat een film geen Belgische release heeft gehad, maar wel veel prijzen heeft gewonnen op internationale festivals.”
“Films over misdaad of thrillers zal ik bewust wat minder selecteren, omdat Canvas al heel wat series uit dat genre in het aanbod heeft. En er zitten natuurlijk ook films tussen waarvan ik weet dat ze niet voor mij persoonlijk zijn gemaakt, maar wel aansluiten bij het Canvaspubliek.”
Bart De Poot, hoofd aankoop: “Dat was voor mij een van de eerste lessen: je moet weten welk publiek voor je zit. De dag dat je voor jezelf programmeert, moet je stoppen en iets anders gaan doen.”
Bekijken jullie ook elke film voordat die wordt uitgezonden?
Bart: “Ja. Enkel de trailer bekijken en de recensies lezen is voor ons niet voldoende. We moeten kwaliteit kunnen garanderen voor de kijker. Op basis van een trailer zou je kunnen zeggen: ‘wauw, wat een fantastische film’. Maar als je dan de volledige film bekijkt, merk je soms dat de opbouw niet goed zit, of de acteerprestaties niet geloofwaardig zijn.”
Catherine: “Iemand die fulltime met deze job bezig is, kijkt gemakkelijk 200 à 300 films per jaar. Dat is veel, maar dat wil ook zeggen dat er altijd een hoop films zullen zijn die we niet bekijken. In een normaal jaar komen er ongeveer 400 films uit in de Belgische zalen, het is niet mogelijk om die allemaal te bekijken. Let op, de eerste jaren bekeek ik soms 600 titels op een jaar. Maar na een tijdje ben ik toch al wat gaan selecteren op voorhand, op basis van recensies of de trailer. Als de trailer echt slecht is, weet ik meestal al genoeg.”
Gaan jullie dan elke week naar de bioscoop?
Catherine: “Tot 2020 ging ik naar de filmfestivals van Cannes en Toronto. Op die festivals passeert een goede mix aan films die passen in het profiel van Canvas.”
Bart: “Zo’n festival levert ook wel wat op. Je bekijkt er ongeveer 35 films op een week tijd. Als je al die films gezien hebt, geloof je niet meer in de mensheid. (lacht) Maar je leert wel een onderscheid maken in de films die blijven hangen. Wat weet ik na een week nog? Wat is er mij bijgebleven? Op die manier maken we eigenlijk al een selectie. Je voelt op zo’n festivals ook wat de trends zijn. En het is een manier om in contact te komen met de distributeurs die de films aankopen voor de Belgische zalen.”
Catherine: “Het is voor die distributeurs ook goed om te weten of VRT geïnteresseerd is. Sommige distributeurs vragen me op voorhand om naar bepaalde films te kijken en hen te laten weten of we interesse hebben.”
Bart: “Catherine is op dat vlak een autoriteit geworden. Distributeurs luisteren naar haar en houden rekening met de reden waarom zij een film al dan niet selecteert. De keuze van de distributeurs draagt dus ook voor een stukje onze stempel.”
Catherine: “Mochten we niet meer naar de festivals gaan, valt het contact met de distributeurs weg en zou het kunnen dat een aantal films niet meer in het Belgische circuit komen.”
De keuze is gemaakt. Wat gebeurt er dan?
Catherine: “Dan gaan we onderhandelen met de distributeurs en kopen we de film aan. Meestal gebeurt dat in kleine pakketjes die we zelf samenstellen. Zeer zelden kopen we een alleenstaande film aan.”
“We moeten ook rekening houden met een ‘window’, de periode tussen de release in de zalen en het moment waarop we de film mogen uitzenden. Dat is redelijk ingewikkeld, er zijn immers heel wat spelers: de release in de bioscoop, de release op betaal-tv, video-on-demand… De lineaire uitzending komt pas helemaal aan het einde van die cyclus en zo’n window zal nooit korter zijn dan 18 maanden. Voor Parasite hadden we een window van twee jaar, dus moesten we twee jaar wachten vooraleer we de film mochten uitzenden.”
“Voor Parasite vonden we het belangrijk om de film zo snel mogelijk na het verlopen van dat window uit te zenden. Voor ons is het immers ook dé titel van het jaar. Maar het is te complex om elke film meteen uit te zenden wanneer het mag. Elke titel die we aankopen heeft een window, dus ik moet qua programmering met wel 150 windows tegelijk rekening houden. Tijdens de onderhandeling leggen we ook vast hoe lang we zo’n film mogen uitzenden, en ook hoe vaak we de film mogen uitzenden. Normaal kopen we een film aan voor drie à vier jaar, en voor twee tot vier runs.”
Veel films kan je na de uitzending ook opnieuw bekijken via VRT MAX. Houden jullie daar rekening mee wanneer jullie onderhandelen over de aankoop van een film?
Catherine: “Een film kunnen aanbieden op VRT MAX is voor ons zeer belangrijk. Als we een film niet mogen aanbieden op VRT MAX, maken we de afweging of het wel de moeite loont om die film toch nog aan te kopen. Zo zijn er een aantal titels die we graag nog eens uitzenden, maar waarvan we weten dat er veel protest zal komen wanneer we die film achteraf niet op VRT MAX kunnen aanbieden.”
“We merken dat een aantal filmstudio’s daar nog heel terughoudend in zijn. Amerikaanse filmstudio’s hebben bijvoorbeeld vaak hun eigen streamingplatformen. Zij willen schaarste creëren om kijkers naar hun eigen platformen te lokken. Dan maken ze het aanbod voor aankoop kleiner, en houden ze een groot deel voor hun eigen platformen. Maar gelukkig zit daar nu wel wat beweging in.”
Waarom is de aankoop van films zo belangrijk voor VRT?
Bart: “Eigen producties zijn duur, dus we kunnen onmogelijk een schema opstellen met enkel eigen producties. Aankoop kost maar een fractie van zo’n eigen productie. VRT heeft aankoop nodig om een volwaardig schema op te stellen.”
Deel dit artikel op sociale media