80% van de mensen met een chronische, ernstige psychische kwetsbaarheid kent een verminderde socio-economische status. De ernst, de langdurigheid en het grillige verloop van de aandoening maken dat ze leven van een uitkering, tegemoetkomingen of een laag loon.
Velen flirten met de armoedegrens of zitten eronder. Vakantie is voor hen amper mogelijk. We willen onze werking uitbreiden naar mensen met een ernstige psychiatrische aandoening die in armoede leven. Vakantie is immers een basisrecht.