Chloë van de Klantendienst: ‘Eric Goens koos het verkeerde K3-liedje, maar misschien deed hij dat bewust’

De afgelopen 21 dagen werd er 1.811 keer contact opgenomen met onze dienst. Verschillende kijkers van Het huis kropen in hun pen over de interviewstijl van de tv-maker. “Hoewel het programma vaak boeiend en ontroerend kan zijn, stoort het mij dat de interviewer soms erg suggestieve of sturende vragen stelt.” 

Over de aflevering met de moedige getuigenis van Isabelle A schrijft een kijker: “Ik heb gisteren met afgrijzen gekeken naar Het huis. Niet omdat Isabelle A wat naars heeft meegemaakt, maar omdat het programma over niets anders ging en de heer Goens steeds maar terugkwam met dezelfde vragen.”

En nog iemand stelde een grove fout vast in de aflevering met Kathleen Aerts. “Wanneer ze de fysieke proeven deed, speelden jullie een liedje van K3: ‘Kitty’. Jammer, want dit is geen liedje van Kathleen haar periode bij K3, maar een nummer uit 2013 met Josje. Dit wou ik even meegeven, omdat er zoveel liedjes beter zouden passen waar Kathleen wél in meezong.”

Raar, vind ik dat. Ik ken Eric Goens immers als een integer journalist. Iemand met een sterk moreel kompas. Iemand die alles dubbelcheckt en flink zijn huiswerk maakt. 

Het verkeerde K3-liedje draaien is dan inderdaad een spijtige vergissing. Maar misschien heeft Eric het nummer wel bewust gekozen. Luister eens naar ‘Kitty’. Misschien is dat toch niet de slechtste metafoor voor Het huis?

Clowneske rok

Van interviewtechnieken naar outfit-opschudding: ook journaalanker Riadh Bahri krijgt de wind van voren. “Waarom presenteerde hij onlangs het laatavondjournaal in een rok?” Een andere fashionista: “Wanneer gaat de heer Riadh Bahri eens deftige kledij dragen tijdens de presentatie van VRT NWS Laat? Dit was clownesk!” 

Al vindt deze kijker dan weer dat Riadh niet ver genoeg gaat. “Het nieuws is al grauw genoeg, een frisse verschijning zou het luchtiger/aangenamer maken. Zijn kledij en houding is om depressief te worden, ook al is hij een aangename nieuwslezer.”

Te clownesk, te grauw, te depressief. Riadh kan het blijkbaar niet goed doen. Misschien moet hij Laat voortaan aanpakken zoals Lady Gaga haar shows. Met véél kostuumwissels, voor elk wat wils!

En ook Ben Crabbé en zijn Blokken blijven de gemoederen beroeren. “Wat een onbeleefde presentator is Ben Crabbé! De manier waarop hij tegen de jury spreekt en al zijn nonsens verkoopt? Dat is echt VRT-onwaardig!” Ach, we kennen Ben. Bovendien draagt hij géén rok.

Of deze trouwe kijker: “Als Martijn (sic) Crabbé een foto van een vrouwspersoon laat zien, doet hij daar naar mijn mening erg sexisties (sic) over.” Het woord “vrouwspersoon” vind ik zelf dan weer redelijk denigrerend klinken. Klagers krijgen een standaardantwoord.

Vredelievende grieven

Tot slot deelt een luisteraar van Radio 2 zijn vredelievende grieven. “Als ik op VRT 2 nog één keer Soldiers of Love van Liliane St Pierre hoor, dan zwier ik het van de zenderlijst op mijn radio. Er is al genoeg oorlog in de wereld en dat onnozel liedje zal er niets aan veranderen.” Radio 2 van de zenderlijst zwieren gaat de oorlog ook niet stoppen, vrees ik.

Gelukkig vallen er ook regelmatig complimenten in onze mailbox, zoals deze aan het adres van Steven Van Herreweghe en De jaren 00 voor tieners. “Ik zal hier geen lofzang schrijven. Steven maakt al jarenlang programma’s die echt feelgood zijn. Dat zijn programma’s die mij geen moment irriteren. Hij leeft echt mee met zijn gasten en zijn lichte ironie doet hier geen afbreuk aan. Dju, nu ben ik toch bezig aan die lofrede!” 

Proficiat Steven, met de Chloë Complimenten Wisselbeker. En dju, nu ben ik ook bezig aan een lofrede!

Chloë van de Klantendienst