dinsdag 02 februari 2021
02 februari 2021

"Ze gooiden me op de grond, kleedden me uit en ze plasten op mij"

1 februari 2021 - Nieuwe Nomaden: jonge Vranckx-reporters in Marokko, Palestina, Turkije en zuidelijk Afrika. Vanaf zaterdag 6 februari op Canvas en via VRT NU.

Rudi Vranckx stuurde de afgelopen maanden opnieuw een aantal van zijn ‘Nomaden’ op pad: jonge reporters die net als hij willen weten wat er in de wereld gebeurt en waarom. Deze keer kwamen ze terug met documentaires over het achtergestelde en geïsoleerde Rifgebied in Marokko, over kinderen in een Palestijns vluchtelingenkamp, over Assyrische christenen in Turkije en over de door droogte bedreigde Zambesi-rivier in zuidelijk Afrika.

Er staan vier nieuwe Nomadenreportages klaar voor februari.

In Amazigh (6/2) trekken we naar het Rifgebied in Marokko. De streek wordt al jaren achtergesteld door de Marokkaanse overheid. Journalisten zijn er niet welkom. Maar Evelyne Dierickx en Manon Duerinck slaagden er wel in. Ze filmden stiekem als toerist en kwamen zo met uitzonderlijke beelden terug. Ze moesten wel op hun hoede zijn voor de geheime diensten.

In De kinderen van Dheisheh (13/2) bezoeken we Dheisheh, een Palestijns vluchtelingenkamp in bezet gebied in de buurt van Bethlehem. Na meer dan zeventig jaar lijkt Dheisheh in niets nog op een het tentenkamp van vroeger. Het is een echte stad geworden.  Nomaden Manon Goyvaerts, Louise Butter en Jana Van Brussel filmden het leven in Dheisheh door de ogen van kinderen.

In Atra (20/2) volgen we Alexandro Yaramis op reis door Turkije. Alexandro groeide op in Vlaanderen, maar heeft Assyrische roots. Samen met twee vrienden reist hij naar het oosten van Turkije. In zijn reportage Atra, wat staat voor land, wil hij alles te weten te komen over de christelijke minderheid daar, de wortels van zijn familie.

De Zambezi: levensader in nood (27/2) is een reportage van over de Zambezi-rivier, de belangrijkste bron van elektriciteit, water en vis in zuidelijk Afrika. Maar door de klimaatopwarming droogt de rivier uit. De levensader slibt toe. Klimaatjournalist Jan De Deken voer twee weken lang de rivier af met klimaatactiviste Beatrice Phiri.

Nomaden van Vranckx: op zaterdag om 20.10 u. vanaf 6 februari op Canvas en via VRT NU

Amazigh - zaterdag 6 februari

Het Rifgebied in Marokko wordt al jaren achtergesteld door de Marokkaanse overheid. Journalisten zijn er niet welkom. Maar Evelyne Dierickx en Manon Duerinck slaagden er wel in. Met een kleine camera trokken ze naar Al Hoceima. Ze filmden het leven daar en maakten kennis met de Hirak, de volksbeweging die strijdt voor basisrechten.

De Hirak ontstond in 2016. Visser Mohsine Fikri kwam toen in aanvaring met de douanepolitie. Die gooide 500 kilogram vis van de man in de vuilniswagen bij een banaal geschil. Mohsine sprong zijn buit achterna en overleed in de vuilniswagen. De douanepolitie beweert dat de man een visverbod geschonden had, maar de betogers zeggen dat Mohsine geen smeergeld kon of wou betalen.
De Hirak-beweging strijdt tegen corruptie en onderdrukking en voor ontwikkeling in de regio. Betere ziekenhuizen bijvoorbeeld. Manon en Evelyne konden stiekem vastleggen hoe erbarmelijk de situatie in de ziekenhuizen in de regio vandaag is.

Nasser Zefsafi stond aan de wieg van de protestbeweging. Hij zit in de gevangenis en ging daar al verschillende keren in hongerstaking. Evelyne en Manon konden zijn ouders spreken. “Al van bij zijn geboorte is Nasser tegen onrecht. Ze hebben hem opgepakt en zwaar laten afzien”, zegt vader Ahmed. Nasser vertelt in een audiobestand uit de gevangenis: “Ze hebben me kapotgeslagen en bespuugd. Ze gooiden me op de grond, kleedden me uit en ze plasten op mij.”

“Ze hebben me kapotgeslagen en bespuugd. Ze gooiden me op de grond, kleedden me uit en ze plasten op mij.”

Veel Riffijnen slaan op de vlucht. Manon en Evelyne zien hoe een jongeman zich verstopt in een rijdende vrachtwagen. Zo hoopt hij in de Spaanse enclave Melilla terecht te komen. “Bijna al mijn leeftijdsgenoten zijn vertrokken”, zegt een jonge kapper. “Sommigen hebben het niet overleefd, anderen zijn opgepakt. Het enige wat ze willen is naar Europa, want hier kunnen ze niets doen.”

Een reportage van Evelyne Dierickx en Manon Duerinck – Paradocs Productions © 2021 - Met steun van het Fonds Pascal Decroos

De Kinderen van Dheisheh - zaterdag 13 februari

Dheisheh is een Palestijns vluchtelingenkamp in bezet gebied in de buurt van Bethlehem. Na meer dan zeventig jaar lijkt Dheisheh in niets nog op het tentenkamp van vroeger. Het is een echte stad geworden.  Nomaden Manon Goyvaerts, Louise Butter en Jana Van Brussel filmden het leven in Dheisheh door de ogen van kinderen.

Mahmoud is elf jaar en woont al zijn hele leven in Dheisheh. “Wanneer de Israëlische soldaten binnenvallen, kijk ik door de kieren van mijn raam”, vertelt hij. “Als iemand een steen naar hen gooit, schieten ze met geweren. Mijn broer was zeventien of achttien toen hij voor het eerst gewond raakte. Twee weken later werd hij door het leger gearresteerd.”

De dertienjarige Zuhra houdt zich in haar vrije tijd bezig met dansen en rappen. Het is een uitlaatklep. Ze voelt zich niet vrij: “Het is heel moeilijk om je eigen weg te gaan in het kamp. Ze aanvaarden hier niet dat ik rap of dat ik als jonge vrouw geen hoofddoek draag. Als ik de kleren zou dragen die ik wil, zouden ze me uit het kamp zetten.”

Ze aanvaarden hier niet dat ik rap of dat ik als jonge vrouw geen hoofddoek draag. Als ik de kleren zou dragen die ik wil, zouden ze me uit het kamp zetten.”

Er zijn organisaties die activiteiten en cursussen organiseren voor jongeren, zoals Laylac. Ze besteden veel aandacht aan de Palestijnse identiteit. Oprichter Naji Owda is bijna zestig, hij is geboren in het kamp. “Er zijn veertien- en vijftienjarigen die veroordeeld worden tot 20 jaar cel. Ik vecht voor hun vrijheid. Niet voor mijn persoonlijke vrijheid.”

Een reportage van Manon Goyvaerts, Louise Butter en Jana Van Brussel © 2021

Atra - zaterdag 20 februari

Alexandro Yaramis (22) groeide op in Vlaanderen, maar hij heeft Assyrische roots. Samen met twee vrienden reist hij naar het zuidoosten van Turkije. In zijn reportage Atra, wat staat voor land, wil hij alles te weten te komen over de christelijke minderheid, de wortels van zijn familie.

Tijdens de eerste wereldoorlog werden in het toenmalige Ottomaanse rijk miljoenen christenen gedood, onder hen ook Assyriërs. “Meer dan honderd jaar later blijft de Assyrische minderheid overeind,” zegt Alexandro. “De bouw van een nieuwe kerk in het dorp van mijn vader, onder het bewind van president Erdogan, was voor mij de aanleiding om naar daar te trekken.”

Een makkelijke reis was het zeker niet. “Sinds de laatste diaspora van Assyriërs, ongeveer 30 jaar geleden, is het conflict tussen de Turkse staat en de PKK nog steeds gaande. En dat voel je hier enorm, overal kwamen we checkpoints tegen en zwaarbewapende soldaten.”

Sinds de laatste diaspora van Assyriërs, ongeveer 30 jaar geleden, is het conflict tussen de Turkse staat en de PKK nog steeds gaande. En dat voel je hier enorm."

Sommige nederzettingen veranderen in verlaten spookdorpen. “Maar ondanks het gevaar keren vele Europese Assyriërs terug naar hun dorpje. Ze bouwen zelfs aan een toekomst. Er worden huizen gebouwd, straten worden vernieuwd en ze krijgen staatssteun.”

Een reportage van Alexandro Yaramis in samenwerking met Marcel Top en Louis Delbarre © 2021 - Met steun van het Fonds Pascal Decroos

De Zambezi – Levensader in nood - zaterdag 27 februari

De Zambezi is de belangrijkste bron van elektriciteit, water en vis in zuidelijk Afrika. Maar door de klimaatopwarming droogt de rivier uit. De levensader stokt. Klimaatjournalist Jan De Deken (The Polar Project) voer twee weken lang de rivier af met klimaatactiviste Beatrice Phiri (22).

Extreme droogte duwt miljoenen mensen in ernstige voedselonzekerheid. Platgevallen waterkrachtcentrales en mislukte oogsten drijven boeren nog meer naar de schadelijke houtskoolproductie, en dus verdere ontbossing. De uitdrogende Victoria-watervallen en de coronacrisis geven het van toerisme afhankelijke Zambia een bijkomende dreun.

We moeten beleidsmakers nu ter verantwoording roepen. Anders stevenen we op een nog veel grotere crisis dan het coronavirus af

We moeten beleidsmakers nu ter verantwoording roepen. Anders stevenen we op een nog veel grotere crisis dan het coronavirus af”, waarschuwt Beatrice. Als kind zag ze haar buren vechten voor het laatste water, als puber vloog ze de cel in omdat ze de president ter verantwoording riep. Nu traint ze leeftijdsgenoten om een betere toekomst te eisen.

Tijdens hun uitdagende tocht op de Zambezi stoten Jan en Beatrice op drijvende scholen, koehoornblazers, olifanten, nijlpaarden en dronken vissers die hen ervan betichten demonen te zijn, maar vooral op veel Zambianen die de rug rechten en zich veerkrachtig proberen aanpassen aan de veranderende realiteit.

Een reportage van The Polar Project – www.thepolarproject.be © 2021
Met steun van het Fonds Pascal Decroos

 

Meer over Informatie

Beleef de paasvakantie op je paasbest bij VRT

6 VRT-nominaties voor de Belfius Persprijzen

Hoe komt Tom Waes aan bijna 2 miljoen kijkers?

Radio 2 blikt terug op een jaar vol bijzondere mensen

Beleef de kroning van koning Charles III op de eerste rij bij VRT

Flo Windey onderzoekt de relatie tussen jongeren en politie

Pano over problemen met verzekeringen bij ongevallen

Wat doet VRT om desinformatie te bestrijden?