10 inspirerende inzichten vanop Media Fast Forward

Meer dan duizend (inter)nationale mediamakers, experten en ondernemers trokken naar Media Fast Forward om de toekomst van de media te verkennen. Dat leverde heel wat ideeën op. 10 inspirerende inzichten vanop Media Fast Forward:

De mogelijkheden van AI zijn legio. Jonathan Berte, CEO van Robovision, tackelt heel wat menselijke problemen met deep learning. AI-systemen worden gevoed met ontzettend veel data, waardoor dat virtuele brein in staat is om zelf algoritmen te schrijven en dus als het ware geautomatiseerd en zelfstandig te denken. Dat wordt ook toegepast op het VRT-archief: videostreams in het VRT-archief worden geanalyseerd door deep learning-systemen om zo bepaalde relaties bloot te leggen. Zo kan bijvoorbeeld onderzocht worden hoe de relatie man-vrouw geëvolueerd is doorheen de tijd. Als analist zou je nu handmatig door alle videorushes moeten gaan, met deep learning worden de semantische relaties automatisch onderzocht. 

Ketnet koos een tijd geleden een nieuw schermgezicht in het interactieve programma Wie wordt wrapper?. Benjamin Poels (VRT-afdeling Video Snackbar): “Wij ontwikkelden voor hen een software die het mogelijk maakt om een veertigtal camera’s te gebruiken, zonder dat hun normale manier van werken zwaar moest aangepast worden. Door gebruik te maken van een IP-netwerk (internetverbinding) was er in dit geval veel meer flexibiliteit mogelijk. De Ketnet-ploeg kon de camera’s op veel meer plaatsen aansluiten. Ook zijn er meer opties achteraf bij het verwerken van de beelden.” 

Tijdens een nieuwsmakersdebat, gemodereerd door  mediapersoonlijkheden Thomas Smolders en Yasmien Naciri, gingen de hoofdredacteurs van enkele grote mediagroepen in Vlaanderen met elkaar in gesprek over de betrouwbaarheid van nieuwsmedia. Iedereen leeft tegenwoordig in een soort bubbel, dankzij algoritmes en sociale media die je enkel informatie voorschotelen waarin je interesse hebt. Hoofdredacteurs Griet De Craen (VRT NWS), Nicholas Lataire (DPG Media), Dimitri Antonissen (HLN) en Kris Vanmarsenille (GVA) zijn zich bewust van hun eigen bubbel. Om daaruit te breken rekenen de nieuwsmakers op sterke netwerken in verschillende regio’s, gesprekken met mensen buiten de mediasector en netwerkavonden waarop ze nieuw talent kunnen screenen. Persoonlijk één-op-één-contact blijkt daarbij essentieel. Telefoonjournalistiek achterwege laten en mensen aanspreken opent de ogen.

Desinformatie is een grote bedreiging voor news rooms zoals VRT NWS. VRT NWS startte een proefproject op met Newsbridge. Het bedrijf helpt journalisten en mediamakers om snel de relevante stukjes informatie te vinden in een grote hoeveelheid data. Met behulp van cognitieve technologie, gezichts- en spraakherkenning… slagen de AI-systemen erin de belangrijkste informatie te filteren uit het enorme aanbod. VRT NWS maakte daarvan gebruik voor het transcriberen en vertalen van interviews.

Wanneer in het nieuws gesproken wordt over technologie, is dat vaak in een context van conflict, waarbij technologie erbij wordt gehaald om de problemen op te lossen. “Maar technologie is zoveel meer dan enkel een enabler”, aldus Stijn Lehaen, Algemeen Directeur Technologie en Innovatie bij de VRT. “Tegenwoordig zien wij technologie ook als driver. We zijn ons meer bewust van de rijkdom die technologie kan schenken en zijn afgestapt van dat nadenken in termen van functionaliteit. Dat is een enorme toegevoegde waarde aan hoe we media maken.”

Turkse schrijfster Ece Temelkuran stelt dat de geschiedenis van technologische innovatie ook de geschiedenis van de mystificatie van die innovatie is. We moeten leren hoe we onszelf kunnen beschermen tegen vernieuwing na vernieuwing. Sociale media zijn een jungle geworden. Onze maatschappij leert nu met blutsen en builen hoe  daarrond morele en juridische regels op te stellen.

Meevoelen met een ander en jezelf openstellen voor zijn (afwijkende) wereldbeeld hoeft niet te betekenen dat je automatisch ook akkoord gaat met zijn ideeën. Dylan Marron ondervond het aan den lijve in zijn immens populaire podcastreeks ‘Conversations with people who hate me’, waarin hij mensen opbelde die hem haatreacties stuurden. Marron stelt dat empathie niet hetzelfde is als goedkeuring; je kan iemand een fijn persoon vinden en het tegelijk fundamenteel oneens zijn met zijn wereldbeeld. Het feit dat je luistert en bereid bent de mens in de ander te erkennen, zorgt ervoor dat de opruiende of haatdragende taal en verwijten achterwege kunnen blijven. Dat is het begin van potentiële verandering en essentieel in deze gepolariseerde tijden.

Productiehuizen en omroepen moeten meer doen dan vroeger. Het is niet langer voldoende om televisieprogramma’s te maken, ze moeten ook extra (online) content voorzien om de kijkers maximaal aan zich te binden of te blijven boeien. “Vroeger dacht ik altijd dat we met dezelfde ploeg twee verschillende wedstrijden op hetzelfde moment moesten spelen”, zegt Olivier Goris, netmanager Eén en Canvas. “Nu besef ik dat we wel op hetzelfde terrein aan het spelen zijn, maar dat het een veel groter veld is geworden.”

Auteur Olivier Van Duüren legt het succes van Fortnite uit:  “Fortnite werkt met een interactief design dat dagelijks kleine updates doet, waardoor het spel elke dag verandert. De spelmakers bouwen unieke gebeurtenissen in, zoals een live-concert van dj Marshmellow dat werd gevolgd door 10 miljoen mensen. Alles wat er in het spel gebeurt is makkelijk deelbaar, via verschillende socialemediakanalen. Gamers maken zo deel uit van een online community, die landsgrenzen overstijgt. Fortnite is bovendien gratis, cultureel relevant en speelbaar op alle mogelijke devices. Daardoor is het toegankelijk en herkenbaar is voor iedereen. Games als Fortnite zijn here to stay en zullen steeds groter worden. Daarom is het aan de klassieke media om hen meer en meer te betrekken en om samen met de gamewereld content te maken. 

Hoe bereik je jongeren, de generatie die steeds minder televisie kijkt? Dat vragen mediamakers zich continu af. Rutger Beckers van het razend populaire WTFOCK legt uit hoe zij dat zien: “Deze doelgroep verwacht een kwalitatief en divers mobiel aanbod en wil betrokken worden bij de content. Snackable fiction speelt daar handig op in. Dat zijn korte filmpjes, digital first, gemaakt voor de platformen waar jongeren actief zijn.” WTFOCk is daar een goed voorbeeld van. Het team achter WTFOCK maakt met posts een real time connectie met de reële wereld. Als er in de reeks iets gebeurt om 3u ’s nachts, wordt de video op dat exacte moment online gedeeld. Zo voelden de kijkers zich extra betrokken. Als een acteur in WTFOCK graffiti op een muur zette in Antwerpen, dook die letterlijk in het straatbeeld op.  De makers betrokken heel wat jongeren om de verhaallijnen uit te tekenen. Daarnaast gingen ze uit van ‘no communication communication’ waarbij de jongeren de reeks zelf gingen ontdekken en verspreiden. De doelgroep beschouwde de reeks daardoor als iets van hen, waar hun ouders niets van afwisten of begrepen.   

Alle foto's in dit artikel zijn van © STUDIO NUNU.