"Tijdens de Tour schuift de vermoeidheid op door de adrenaline"

Ontsnapping, aanval, tijdsverschil of valpartij? Michel en José kunnen ook deze Tour weer op de expertise van hun cabine-assistent rekenen.

“Die omschrijving dekt wel een beetje de lading. Tijdens de koers luister ik naar de wedstrijdradio, sta ik in contact met de regisseur, volg ik het nieuws en de sociale media en komen ook de kijkersvragen bij mij binnen. Er lopen heel wat taken door elkaar en soms moet het razendsnel gaan. Dan fluister ik via mijn headset de informatie in de oren van Michel en José, of schrijf ik het op zodat ze het meteen luidop kunnen meegeven in de uitzending. Het kan gaan om weetjes over een renner, nieuws over een ontsnapping of valpartij, maar evengoed om een tijdsverschil of verhalen uit de oude doos.”

“Dat valt wel mee, hoor. Bij mijn debuut misschien wel (lacht). Toen greep ik nogal snel naar pen en papier. Op verplaatsing neem ik steeds enkele kleine notitieboekjes mee waarvan ik snel papier kan afscheuren, als we vanuit de VRT in Brussel commentaar leveren dan werk ik op groter papier. Pas op: ik denk ook aan het milieu en als het kan dan doorstreep ik eerdere informatie om op hetzelfde blad verder te kunnen werken.

“We hebben even overwogen om over te schakelen op tablets, maar er staan al twee schermen voor wedstrijdbeelden én een laptop met informatie over de rit... Je kan je voorstellen dat een vierde scherm het wel heel druk zou maken. Na een rit moet ik een beetje tijd voor mijzelf nemen om te bekomen van al die prikkels. ‘s Nachts blijft de wedstrijdradio soms nog sluimeren in mijn hoofd: “Chute, chute” (valpartij, red.). Maar of je nu kort of iets langer slaapt, de vermoeidheid schuift op door de adrenaline van de Tour.”

“Het is voor mij begonnen in de zomer van 2015. Anderhalve maand voor de Ronde van Frankrijk kreeg ik telefoon: “Hannes, zou je met Michel en José drie weken door Frankrijk willen reizen als cabine-assistent?” Het klonk als muziek in de oren, hoewel ik nog maar enkele weken voordien een vast contract bij Kortrijk Xpo had ondertekend. Dit was een voorstel dat ik niet twee keer zou krijgen en met veel enthousiasme ging ik erop in. Michel en José ontmoette ik pas voor het eerst op het BK wielrennen in Tervuren, een week voor de Tour. Ze maakten me duidelijk wat ze van mij gedurende de drie weken verwachtten en ik kon beginnen aan mijn voorbereiding.”

“In mijn beginjaren stonden alle vrije dagen in het teken van de koers. Ik trok naar wedstrijden, ploegvoorstellingen en zelfs wielerbeurzen in België, Nederland en Frankrijk op zoek naar informatie die je nergens anders kan vinden. Die inspanningen leverden niet altijd het verhoopte resultaat op, het was soms zelfs een beetje ongezond omdat ik er zo intensief mee bezig was. Het voelde alsof ik al twee Tours in de benen had vooraleer ik aan de eigenlijke Tour begon. Maar intussen heb ik meer ervaring en pak ik het anders aan. Als redacteur voor de Sporza-website volg ik doorheen het jaar alle sporten, maar ben ik ook een beetje het vaste aanspreekpunt voor wielervragen en enkele rubrieken over de koers. Zo verzamel ik doorheen het jaar al veel weetjes en vul ik die aan op mijn fiches, voor elke renner heb ik een A4-blad vol informatie. Ik werk ook mee aan Extra Time Koers en zo blijf ik in contact met renners, hun omkadering en soms familie en fans. Een week voor de Tour schakel ik in mijn voorbereiding een versnelling hoger. De fiches krijgen een update, ik ga op zoek naar nieuwe informatie en ook het parcours en reglement wordt bestudeerd. Ik laat niets aan het toeval over. Pas als mijn voorbereiding volledig is, vertrek ik met een gerust hart naar de Tour.”

“Ja, toch wel. Het zijn drie intensieve weken, maar de tijd vliegt voorbij. Het voelt voor mij zelfs meer als een hobby dan echt werken. Drie weken de Ronde van Frankrijk volgen met Michel en José aan mijn zijde, het is een kinderdroom die uitkomt. Naast de Tour mag ik in het voorjaar ook meewerken aan vijf klassiekers: Omloop Het Nieuwsblad, E3 Harelbeke, Gent-Wevelgem, Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix. Vaak ben ik er ook bij op het BK en WK, bij andere wedstrijden nemen Tieneke Van de Velde en Pieter Van Walleghem mijn taken op zich.”

“Wellicht mijn eerste Champs Elysées-rit, de traditionele sprintersetappe waarmee de Ronde van Frankrijk wordt afgesloten. Het is doorgaans een rit zonder al te veel spektakel onderweg en dus ging ik voor Michel en José op zoek naar iets extra. Peter Sagan was die Tour de grote man en daardoor kwam zijn toenmalige vrouw Katarina regelmatig in beeld. Op de tweede rustdag trok ik - in kostuum en gewapend met chocolade - richting het hotel waar de ploeg van Sagan een persconferentie organiseerde. De avond voordien had ik op mijn hotelkamer nog snel enkele Slovaakse zinnen ingestudeerd. Allemaal met één doel: Katarina uitnodigen voor een interview in onze cabine tijdens de slotetappe.

“Na een lange autorit en drie uur wachten in het hotel was het mijn beurt om op Katarina af te stappen. In mijn beste Slovaaks stelde ik onze plannen voor en het ijs was meteen gebroken. Ze antwoordde in het Slovaaks, waarop ik toch even moest duidelijk maken dat mijn vocabularium nog niet zo uitgebreid was (lacht). Gelukkig zag ze mijn idee helemaal zitten en tijdens de slotrit nam ze zoals afgesproken plaats naast Michel, voor een openhartig gesprek van zo’n 20 minuten live op antenne. José en ik zaten met open mond te kijken en ook Michel was duidelijk in zijn element. Missie geslaagd, dus!”

“Vorig jaar becommentarieerden we de wedstrijd voor het eerst vanuit Brussel, door de coronacrisis doen we dat dit jaar inderdaad opnieuw. Het heeft voor- als nadelen. In de Tour breng je dagelijks al makkelijk zo’n vijf uur door in de auto om naar je hotel te rijden en naar de volgende aankomstplaats. Als je pech hebt dan is de weg door het hele gebeuren soms ook nog afgezet. Ik hoef naar Brussel geen notitieblokken mee te sleuren, mijn appartement is op 10 minuten wandelen van de VRT (lacht). Maar het Tourcircus heeft natuurlijk wel zijn charmes. Je komt in contact met buitenlandse journalisten, kan weetjes uitwisselen en in de wandelgangen geruchten opvangen én ter plaatse kan je natuurlijk ook het parcours van dichtbij bestuderen. In coronavrije tijden reis ik dus het liefst door Frankrijk, maar ik sta achter de keuze om deze Tour vanuit Brussel te volgen.”

Oké, nog veel succes Hannes!